آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۹

چکیده

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر تبعیت از درمان و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش پژوهش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی باطر پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. 30 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع دو که از دی ماه تا اردیبهشت 1399 مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران واقع در استان تهران با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در گروه آزمایش (تحت روان درمانی مثبت نگر) (n=15) و گروه گواه (n=15) گمارده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مقیاس تبعیت از درمان (موریسکی، انگ و وود، 2008) و سنجش هموگلوبین گلیکوزیله در سه مرحله خط پایه، پس از مداخله و پیگیری سه ماهه جمع آوری شدند. ساختار جلسات روان درمانی مثبت نگر بر اساس مداخله گروهی روان درمانی مثبت نگر سلیگمن (2006) در هشت جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر چند متغیری انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که در گروه تحت روان درمانی مثبت نگر، میانگین نمره تبعیت از درمان به طرز معناداری بالاتر از گروه گواه است (16/511=F، 001/0>P). به علاوه، زنان مبتلا به دیابت گروه آزمایش در میانگین نمره هموگلوبین گلیکوزیله در مقایسه با گروه گواه به نحو قابل توجهی کاهش پیدا کردند (50/389=F، 001/0>P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روان درمانی مثبت نگر می تواند در بهبود تبعیت از درمان و کاهش هموگلوبین گلیکوزیله در زنان مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد.

Effectiveness of positive psychotherapy on adherence to treatment and glycosylated hemoglobin in female patients with type 2 diabetes

Aim: The purpose of this study was to determine the effectiveness of positive psychotherapy on adherence to treatment and glycosylated hemoglobin in female patients with type 2 diabetes. Method: This study was a quasi-experimental type of pre-test, post-test and follow-up. 30 women with type 2 diabetes who referred to Iran Diabetes Association located in Tehran province from January to May 2019 were selected by purposive sampling method. Then they were randomly assigned to the experimental group (under positive psychotherapy) (n=15) and the control group (n=15). Data collection tools were the adherence to treatment scale (Murisky, Eng, & Wood, 2008) and glycosylated hemoglobin measurement in three baseline stages, after the intervention and three-month follow-up. The structure of positive psychotherapy sessions was implemented based on Seligman's positive psychotherapy group intervention (2006) in eight sessions for the experimental group. Data analysis was done using multivariate repeated measure analysis of variance. Results: The findings showed that in the group under positive psychotherapy, the average score of adherence to treatment is significantly higher than the control group (F=511.16, P<0.001). In addition, women with diabetes in the experimental group decreased significantly in the average glycosylated hemoglobin score compared to the control group (F=389.50, P<0.001). Conclusion: The results of this study showed that positive psychotherapy can be effective in improving treatment compliance and reducing glycosylated hemoglobin in women with type 2 diabetes.

تبلیغات