مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و عواطف منفی در زنان طلاق گرفته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: زنان طلاق گرفته بیش از زنان متأهل در معرض آسیب های روانی، اجتماعی و جسمی مانند اض طراب، افسردگی، خودکشی، بیماری های قلبی و غیره هستند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و عواطف منفی در زنان طلاق گرفته شهر ساری بود. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و شیوه انجام آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان طلاق گرفته مراجعه کننده به یک مرکز مشاوره خصوصی در شهر ساری در سال 1401 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. همچنین به منظور گردآوری اطلاعات از بعد عاطفه منفی مقیاس عاطفه مثبت و منفی تلگن و واتسون (1985) و ویراست دوم پرسشنامه افسردگی بک (1996) بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS-26 و روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر سه مرحله ای و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نمرات افسردگی (50/4= F و 81/4= F) و عاطفه منفی (14/6= F و 07/6= F) در طول زمان تأثیر معناداری داشته است (01/0>p). همچنین بین نمرات مرحله پس آزمون و پیگیری اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0>p). از این رو می توان نتیجه گرفت که این اثرات از پایداری مناسبی برخوردار بودند. تجزیه و تحلیل با استفاده از آزمون بونفرونی نشان می دهد تفاوت میان اثربخشی دو آموزش بر متغیرهای پژوهش معنادار نیست (05/0<p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های موجود می توان نتیجه گیری کرد که برای کاهش افسردگی و عواطف منفی در زنان طلاق گرفته می توان از هر دو شیوه درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده کرد و میان اثربخشی این روش درمانی تفاوت معناداری وجود ندارد.Comparing the effectiveness of cognitive behavioral therapy and therapy based on acceptance and commitment on depression and negative emotions in divorced women
Aim: Divorced women are more exposed to mental, social and physical injuries such as anxiety, depression, suicide, heart diseases, etc. than married women. The purpose of this study was to compare the effectiveness of cognitive behavioral therapy and therapy based on acceptance and commitment on depression and negative emotions in divorced women in Sari city. Method: The purpose of the present research was applied and its method was quasi-experimental with a pre-test and post-test design with two experimental groups and a control group and a two-month follow-up period. The statistical population of the research included all divorced women who referred to a private counseling center in Sari city in 2023, 30 people were selected by available sampling and randomly assigned to two experimental groups and one control group. Also, in order to collect information from the dimension of negative affect, the scale of positive and negative affect by Tellgen and Watson (1985) and the second edition of Beck's depression questionnaire (1996) were used. SPSS-26 software and three-stage repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test were used for statistical analysis of data. Results: Cognitive behavioral therapy and therapy based on acceptance and commitment had a significant effect on depression scores (F=4.50 and F=4.81) and negative emotion (F=6.14 and F=6.07) over time. (p>0.01). Also, no significant difference was observed between the post-test and follow-up scores (p<0.05). Therefore, it can be concluded that these effects had good stability. Analysis using the Bonferroni test shows that the difference between the effectiveness of the two trainings on variables is not significant (p<0.05). Conclusion: Based on the available findings, it can be concluded that to reduce depression and negative emotions in divorced women, both methods of cognitive behavioral therapy and therapy based on acceptance and commitment can be used, and there is no significant difference between the effectiveness of these treatment methods.