آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۹

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و درمان مبتنی پذیرش و تعهد برکاهش اضطراب و ناامیدی در زنان پس از طلاق بوده است. روش پژوهش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش گردآوری اطلاعات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه گواه می بابودشد. جامعه آماری این پژوهش زنان مطلقه شهر تهران بود که بر اساس ارزیابی اولیه از طریق پرسشنامه اضطراب بک (1990) و ناامیدی بک (1974) غربالگری و 30 زن با نمره بالا انتخاب و در سه گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی کاربندی شدند. گروه آزمایش طرحواره درمانی بر اساس پروتکل یانگ و همکاران (2003) و گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اساس پروتکل هیز (2006) هشت جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله قرار گرفتند و گروه گواه در حالت انتظار قرار گرفت. داده های جمع آوری شده از سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق واریانس اندازه های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد طرحواره درمانی بر نمره اضطراب (88/6=F، 021/0 =P) و ناامیدی (00/8=F، 001322/0 =P) و مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نمره اضطراب (00/7=F، 022/0 =P) و ناامیدی (20/7=F، 020/0 =P) در زنان پس از طلاق موثر بوده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار گزارش شد (05/0=P)؛ همچنین آزمون تعقیبی نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به طرحواره درمانی اثربخشی بیشتری دارد. نتیجه گیری: بنابراین توجه به طرحواره درمانی و پذیرش / تعهد در محیط های مشاوره و روان درمانی برای کاهش اضطراب و ناامیدی در زنان مطلقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

Comparing the effectiveness of schema therapy and therapy based on acceptance and commitment in reducing anxiety and despair of women after divorce

Aim: The purpose of this research was to compare the effectiveness of schema therapy and therapy based on acceptance and commitment ACT in reducing anxiety and despair in women after divorce. Methods: In terms of practical purpose and in terms of quasi-experimental information gathering method, this research was verified with a pre-test, post-test and follow-up phase with the witness group. The statistical population of this study was the divorced women of Tehran, who were screened based on the initial assessment through Beck's anxiety questionnaire (1990) and Beck's frustration (1974), and 30 women with high scores were selected and randomly assigned to three experimental and control groups. Schema therapy test based on the protocol of Yang et al. (2003) and the experimental group of treatment based on acceptance and commitment based on the protocol of Hayes (2006) underwent eight 90-minute sessions and the control group was placed in a waiting state. The data collected from the three stages of pre-test, post-test and follow-up were analyzed using SPSS software and through the variance of repeated measures. Results: The results showed that schema therapy on the score of anxiety (F=6.88, P=0.021) and hopelessness (F=8.00, P=0.001322) and treatment intervention based on acceptance and commitment on the score of anxiety (F=0.00 F = 7, P = 0.022) and hopelessness (F = 7.20, P = 0.020) were effective in women after divorce, and this effect was reported to be stable in the follow-up stage as well (P = 0.05); Also, the follow-up test showed that the therapy based on acceptance and commitment is more effective than schema therapy. Conclusion: Therefore, paying attention to schema therapy and acceptance/commitment in counseling and psychotherapy environments is of particular importance to reduce anxiety and despair in divorced women.

تبلیغات