اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و سلامت روان دختران جانبازان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و سلامت روان فرزندان جانبازان است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر فرزند جانبازی است که در مقطع متوسطه دوم شاغل به تحصیل بودند (198 نفر). از میان این جامعه آماری تعداد 140 نفر به صورت در دسترس انتخاب و پس از اجرای پرسشنامه ی سلامت روان (GQH-28) 60 نفر که دارای مشکلات سلامت روان بیشتری بودند (نمره بالای 40)، به طور هدفمند انتخاب شدند، سپس به طور تصادفی در دو گروه 30 نفرِ (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. گروه های آزمایشی مداخله مبتنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در 8 جلسه دوساعته دریافت کردند ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. قبل و بعد از مداخله، آزمون ها بر روی گروه ها اجرا و سپس داده ها با نرم افزار SPSS 22 و آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش سطح سازگاری اجتماعی (84/159=F، 001/0=P) و کاهش مشکلات سلامت روان (80/427=F، 001/0=P) فرزندان جانبازان گردید نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش سطح سازگاری اجتماعی و کاهش مشکلات سلامت روان فرزندان جانبازان گردید. پیشنهاد می شود که از این نوع مداخله ها برای حل مشکلات حیطه ی سلامت روان فرزندان جانبازان استفاده شود.Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Social Adjustment and Mental health in between Veterans' Girl
Aim: Many veterans are facing many problems, including physical, mental and economic problems, and as a result, it is likely that their general health is at risk. The purpose of this research is to compare the effectiveness of acceptance and commitment therapy on social adjustment and mental health of children of veterans. Methods: This research was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of this research includes all the female students of veterans who were studying in the second secondary level (198 people). Among this statistical population, 140 people were selected as available, and after the implementation of the mental health questionnaire (GQH-28), 60 people who had more mental health problems (score above 40) were selected purposefully, then randomly divided into two groups. 30 people (two experimental groups and one control group) were replaced. The experimental groups received the intervention based on acceptance and commitment therapy in 8 two-hour sessions, but the control group did not receive any intervention. Before and after the intervention, the tests were performed on the groups, and then the data were analyzed with SPSS 22 software by variance analysis tests with repeated measurements. Results: The findings showed that the treatment based on acceptance and commitment led to an increase in the level of social adaptation (F=159.84, P<0.001) and a decrease in mental health problems (F=427.80, P<0.001) became the children of veterans. Conclusion: It can be concluded that the treatment based on acceptance and commitment led to an increase in the level of social adaptation and a decrease in the mental health problems of the children of veterans. It is suggested that these types of interventions be used to solve the mental health problems of veterans' children.