اثربخشی رویکرد درمان متمرکز بر شفقت بر فرا هیجان منفی، تحمل آشفتگی و عملکرد جنسی در زنان نابارور (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی رویکرد درمان متمرکز بر شفقت بر فراهیجان منفی، تحمل آشفتگی و عملکرد جنسی در زنان نابارور انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان نابارور در شهر اصفهان در سال 1400 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 نفر از زنان نابارور بودند که با روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله رویکرد درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت (2009) را 12 جلسه 90 دقیقه ای هفتگی دریافت نمود. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس فراهیجان میتمنسگرابر و همکاران (2009)، پرسشنامه عملکرد جنسی راسن و همکاران (2000)، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) بود. داده ها با تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که در پس آزمون بین گروه های آزمایش و گواه از نظر فراهیجان منفی (89/10=F، 003/0=P)، تحمل آشفتگی (83/10=F، 001/0>P) و عملکرد جنسی (16/8=F، 008/0=P) تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر، مداخله رویکرد درمان متمرکز بر شفقت باعث بهبود میزان فراهیجان منفی، تحمل آشفتگی و عملکرد جنسی در زنان نابارور شد. نتیجه گیری: منطبق با یافته های پژوهش حاضر می توان مداخله رویکرد درمان متمرکز بر شفقت را به عنوان یک روش کارا جهت بهبود فراهیجان منفی، تحمل آشفتگی و عملکرد جنسی در زنان نابارور پیشنهاد داد.The effectiveness of the compassion-focused treatment approach on negative emotions, disturbance tolerance and sexual performance in infertile women
Aim: This study was conducted with the aim of determining the effectiveness of the treatment approach focused on compassion on negative emotions, disturbance tolerance and sexual performance in infertile women. Methods: The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group The research was all infertile women in Isfahan city in 2021. The sample size of the study included 30 infertile women who were selected by available sampling method and according to the study entry and exit criteria. The intervention experimental group received Gilbert's (2009) compassion-focused treatment approach for 12 weekly 90-minute sessions. Questionnaires used in this research include the excitement scale of Mitmansgraber et al. (2009), questionnaire Rossen et al.'s (2000) sexual performance was Simmons and Gaher's (2005) distress tolerance questionnaire. The data were analyzed by analysis of variance with repeated measurements in spss software version 22. Results: The findings showed that in the post-test between the groups tests and evidence in terms of negative overexcitement (F=10.89, P=0.003), disturbance tolerance (F=10.83, P<0.001) and sexual performance (F=8.16, P=0.008) there was a significant difference. In other words, the intervention of the compassion-focused treatment approach improved the level of negative overexcitement, disturbance tolerance and sexual performance in infertile women. Conclusion: According to the findings of the present study, it is possible to propose the intervention of compassion-focused therapy as an effective method to improve negative emotions, disturbance tolerance and sexual performance in infertile women.