مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری بر نشانگان اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر نشانگان اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. در این پژوهش، جامعه آماری متشکل از کودکان 10 تا 12 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر مازندران در سال تحصیلی 97-98 بود. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد و تعداد 30 کودک انتخاب و به طور تصادفی 10 کودک در گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، 10 کودک در گروه آزمایش درمان شناختی-رفتاری و 10 کودک در گروه گواه کاربندی شدند. گروه آزمایش اول پروتکل درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز (2004) و گروه آزمایش دوم پروتکل درمان شناختی-رفتاری مور و گارلند (2003) هشت جلسه 60 دقیقه ای را دریافت کردند؛ هر سه گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با استفاده از پرسشنامه علائم مرضی کودک (CSI-4) ارزیابی شدند. داده های آماری با با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام شد. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری، نشانگان اختلال نافرمانی مقابله ای اعضای گروه های آزمایش را به طرز معناداری کاهش داده است (46/61=F، 001/0=P). نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان می دهد که این کاهش ناشی از مداخلات درمانی بوده است؛ همچنین تأثیرات مداخلات در مرحله پیگیری پایدار بود (05/0=P). علاوه بر این، مقایسه میزان اثربخشی دو رویکرد نشان داد که تأثیر آن ها بر نشانگان نافرمانی مقابله ای تفاوت معناداری ندارد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی-رفتاری می تواند نشانگان اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان را کاهش دهد؛ لذا درمان گران و مشاورانی که در حوزه کودک فعالیت می کنند می توانند از این دو رویکرد درمانی جهت کاهش نشانگان اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان بهره گیرند.Comparing the effectiveness of treatment based on acceptance and commitment and cognitive-behavioral therapy on the symptoms of oppositional defiant disorder in children
Aim: This study aimed to determine the effectiveness of acceptance and commitment-based therapy compared to the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on the symptoms of the oppositional defiant disorder in children. Method: The present study was quasi-experimental with a pre-test, post-test, and follow-up design with an experimental and control group. In this research, the statistical population consisted of children who were referred to the education counseling center in Mazandaran in the academic year 2018-2019. A random sampling method was used for sampling, and 30 children were selected, and 10 children were randomly assigned to the experimental group of treatment based on acceptance and commitment, 10 children to the experimental group of cognitive-behavioral therapy, and 10 children to the control group. The first experimental group of Hayes' (2004) acceptance and commitment-based treatment protocol and the second experimental group of Moore and Garland's (2003) cognitive-behavioral therapy protocol received eight 60-minute sessions. All three groups were evaluated in the pre-test, post-test and follow-up stages using the Child Sickness Symptoms Questionnaire (CSI-4). Statistical data were analyzed using analysis of variance with repeated measures. Results: The findings indicate that the treatment based on acceptance and commitment and cognitive-behavioral therapy significantly reduced the symptoms of the oppositional defiant disorder in the experimental groups (F=61.46, P=0.001). The results of variance analysis with repeated measurements show that therapeutic interventions caused this reduction. Also, the effects of the interventions were stable in the follow-up phase (P=0.05). In addition, the comparison of the effectiveness of the two approaches showed no significant difference in their effect on the symptoms of oppositional disobedience. Conclusion: It can be concluded that treatment based on acceptance and commitment and cognitive-behavioral therapy can reduce children oppositional defiant disorder symptoms. Therefore, therapists and counselors who work in the field of children can use these two therapeutic approaches to reduce the symptoms of the oppositional defiant disorder in children.
تبلیغات
