بررسی تطبیقی خودشناسی و خودآگاهی از نگاه ابن عربی و یونگ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسأله شناخت خود در علوم انسانی بویژه عرفان و روان شناسی جایگاهی ویژه دارد. تعبیر مرسوم از «شناختِ خود» در عرفان، «خودشناسی» و تعبیر مرسوم از آن در روان شناسی تحلیلی، «خودآگاهی» است. علی رغم تفاوت ظاهری این دو اصطلاح می توان از منظری تطبیقی به بررسی این دو مفهوم پرداخت. در این مقاله، ابن عربی به نمایندگی از عرفان اسلامی و یونگ به نمایندگی از روان شناسی تحلیلی برگزیده شده اند. ابن عربی به منظور خودشناسی از مفاهیمی همچون تزکیه نفس، ذکر و فکر بهره می گیرد و یونگ از طریق پژوهش در ناخودآگاه، تحلیل رویاها و مراقبه به بررسی خودآگاهی پرداخته است. در نتیجه مقایسه دیدگاه ها و بیان تفاوت ها و شباهت ها، راهکارهای عینی که در دسترس یا درخور فهم انسان باشند مطرح شده است. به عنوان مثال شناخت پذیری نفس در عین شناخت ناپذیری آن و امکان پذیری شناخت خود از طریق آگاهی درونی؛ همچنین مراقبه، تزکیه و توجه به جسم از جمله راهکارهای مشترک و قابل دسترسی است که مطرح شده است. با ارائه راهکارهای قابل دسترس در این مقاله می توان به وحدت نزدیک تر شد. نهایتاً می توان گفت سنّت عرفانی ابن عربی در باب شناخت خود به دیدگاه های روان شناسی معاصر نزدیک شده است. این مقاله بر پایه مطالعات کتابخانه ای و به روش مقایسه ای شکل گرفته است.A Comparative Study of Self-knowledge and Self-awareness From the Perspective of Ibn Al- Arabi and Jung
The issue of self-knowledge has a special place in the humanities, especially mysticism and psychology. The conventional interpretation of knowledge of self in mysticism is self-knowledge, and in psychology, especially analytical psychology, is self-awareness. It seems that, the apparent differences between the two terms, the two concepts can be examined from a comparative perspective. In this paper Ibn al-Arabi is selected as representing Islamic mysticism and Jung as representing analytical psychology. Ibn al-Arabi uses concepts such as the cultivation of the self, contemplation and thought for self-knowledge, and Jung examines self-awareness through research in the unconscious, the analysis of dreams and meditation. These two perspectives are similar in some ways, such as the recognition of the self as well as the recognition of the self and the possibility of self-knowledge through inner consciousness. At the same time, Jung regards the analysis of dreams as one of the ways of self-awareness, but unlike Ibn al-Arabi for self-knowledge of self-cultivation, cognizability and uncognizability are possible. In sum, Ibn al-Arabi's mystical tradition has come close to contemporary psychological perspectives on his understanding. This article is based on library studies and comparative method .