آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۷

چکیده

Objective: Capture of attention occurs when a goal-irrelevant salient stimulus appears in the field of attention. The COVID-19 pandemic seems to be salient enough to capture a great proportion of one’s attentional resources. The purpose of this study was to explore how novelty of outbreak news affects attention in everyday life. Methods: 162 participants were recruited using an online invitation and divided into two samples (early and late sections). The variables—salience of news, intrusive thoughts, endogenous attention, and knowledge of COVID-19—were compared between the two measurements using one-way MANOVA. Additionally, a correlational analysis was performed in order to reveal a model of relationships between variables. Results: It was found that despite the increase in infected cases, intrusive thoughts and attentional capture were decreased over time. To describe the relationship between salience of news and attentional capture a conceptual model was presented. Conclusion: In addition to the other physical properties of a stimulus, novelty also contributes to stimulus salience. In everyday life, novel situations can trigger intrusive thoughts and attentional capture. Nonetheless, it cannot be sustained after the novelty has worn off. The proposed model can be useful to understand further similar situations.

اخبار مرتبط با شیوع بیماری، توجه در زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد: یک مطالعه ی مقطعی

هدف: تصرف توجه زمانی رخ می دهد که یک محرک برجسته ی غیروابسته به هدف در میدان توجه ظاهر شود. همه گیری کووید-19 به قدر کافی برجسته بود تا سهم بزرگی از ظرفیت توجهی افراد را به تصرف خود درآورد. هدف از مطالعه ی حاضر پاسخ به چگونگی تاثیر تازگی اخبار مرتبط با شیوع بیماری بر توجه در زندگی روزمره بود. روش: 162 شرکت کننده با استفاده از یک دعوتنامه ی برخط به پژوهش ورود پیدا کردند و به دو نمونه ی مقاطع مقدم و مؤخر تقسیم شدند. متغیرها شامل برجستگی اخبار، افکار مزاحم، توجه درون زاد و دانش کووید-19 با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره، بین دو اندازه گیری (مقاطع) مقایسه شدند. افزون بر این، به منظور دستیابی به مدلی از روابط بین متغیرها از تحلیل همبستگی استفاده شد. یافته ها: مشخص شد که در گذر زمان، علی رغم افزایش موارد ابتلا، از میزان افکار مزاحم و تصرف توجه کاسته می شود. همچنین به منظور توصیف رابطه ی میان برجستگی اخبار و تصرف توجه یک مدل مفهومی معرف شد. نتیجه گیری: افزون بر دیگر خصایص فیزیکی محرک، تازگی نیز می تواند در برجستگی محرک اثرگذار باشد. در زندگی روزمره، موقعیت های جدید می تواند آغازگر افکار مزاحم و تصرف توجه باشد. با این وجود با از دست رفتن تازگی، این پدیده نمی تواند ماندگار باشد. مدل پیشنهادی می تواند در فهم شرایط مشابه آتی سودمند باشد.
توجه روزمره ،تصرف توجه ،برجستگی ،کووید-19 ،شیوع بیماری،

تبلیغات