آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۹

چکیده

جلال آل احمد(1348-1302 ش) و مادام دو استال(1817-1766 م) در عرصه ادبیّات ایران و فرانسه از نویسندگان برجسته، شمرده می شوند که زمانه زندگی آنها از دیدگاه های مختلف ادبی، اجتماعی و فرهنگی همسانی هایی داشته و این عامل در نهایت به تقابل رمانتیسم آلمان و کلاسیسیسم فرانسه در از آلمان و غرب و شرق در غرب زدگی منجر شده است. یکی از وجوه مشترک این دو نویسنده، قیاس است. حضور پُررنگ نگاه به«دیگری» در نوشتار این دو نویسنده، عاملی تأثیرگذار در ارزیابی«خویش» است. چگونگی کاربرد نظریه پی یر برونول(قانون ظهور) در القای اندیشه های آل احمد و مادام دو استال، هدف اصلی این پژوهش است. در این پژوهش، با تکیه بر رویکرد تطبیقی خویش و دیگری که بیانگر قرابت و تضاد میان جامعه ای که نگاه می کند و جامعه ای که نگاه شده است، به شرح و بیان این موضوع در این دو اثر می پردازیم و به این سوال پاسخ داده خواهد شد که چه عواملی، منجر به این اشتراکات فکری می گردد و این دو نویسنده را به هم نزدیک می کند.

A Comparative of “Self” and “the Other” in Germany by Madame de Staël and Westernization by Jalal al-Ahmad

Jalal Al-Ahmad (1923-1969) and Madame de Staël (1717-1817) are among prominent writers of Iranian and French literature respectively. Their eras were similar in numerous ways: literature, society and culture, eventually leading to a contrast between German Romanticism and French Classicism in Germany by Madame de Staël, and east and west in Westernization by Jalal al-Ahmad. Analogy is one of the common aspects of these two works. The presence of looking at “the other” in the writings of these two authors is an influential factor in the evaluation of the “self”. The main goal of this study is to examine how Pierre Brunel’s theory of law of emergence can be applied to the the ideas of Al-Ahmad and Madame de Staël. this study takes a comparative approach to the analysis of “self” and “the other” in these two books, defining the affinity and contradiction between a society that “looks” and a society that is “looked at”. Also, the factors leading to this intellectual resemblance is identified and examined.

تبلیغات