تجلی اشارات عرفانی و اسطوره ای در سروده های محمد بیابانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شعر فارسی متأثر از پشتوانه های تاریخی، عرفانی و اسطوره ای است. تأثیر این عناصر را در اشعار شاعران معاصر، بیش از دوره های دیگر می توان دید و دلیل آن مردمی بودن شعر امروز است. شعر و اسطوره جدایی ناپذیرند و اسطوره سبب بارور شدن واژه ها و شکوفایی شعر می شود. در قرآن کریم، بخش زیادی از مفاهیم در قالب نماد و تمثیل بیان شده است. وجود این تمثیل ها در حقیقت نزدیک کننده هر چه بیشتر مفهوم به ذهن مخاطب است. داستان های عرفانی نیز که غالباً صورتی تمثیلی یا تأویلی دارند، از این سبک قرآن به ویژه در تأویل داستان های قرآنی بهره برده اند. معروف ترین داستان های رمزی در قرآن کریم، داستان پیامبران است که شاعران در آثار خویش به اشارات آن توجه کرده اند و به طور صریح یا غیرصریح به رمزگشایی از آن پرداخته اند. هدف اصلی این مقاله، پژوهش پیرامون تجلّی اشارات عرفانی و اسطوره ای در آثار محمد بیابانی است. بیابانی در آثارش در عین هنجار گریزی و سنّت شکنی، رگه هایی از عرفان را دخیل می سازد. با همه اصالت و نجابت و سنّت ایرانی بودن، اشعار وی رنگ و بوی تجدد و مرزشکنی و تازگی به خود می گیرد و مفاهیم، مضامین و پیام هایش حتی با درون مایه های عرفانی رنگ تازگی دارد. این مقاله به روش پژوهشی، توصیفی-تحلیلی، به درون مایه های عرفانی اشعار بیابانی می پردازد.Manifestation of Mystical and Mythological Allusions in Mohammad Kheiyabani’s Poems
Persian poetry is influenced by historical, mystical, mythological supports. The influence of these elements in the poems of contemporary poets can be seen more than other periods, and the reason for this is the popularity of today's poetry. Poetry is tied to the myth, and the myth contributes to the flourishing of poetry and multiplicity of the work; in the Holy Quran, many concepts are expressed in the form of symbols and allegories. The presence of these parables, in fact, makes the concepts more understandable to the mind of the audience. The mystical stories, which are often pseudo-allegorical or narrative, have benefited from this Qur'anic style, especially in interpreting the Qur'anic stories. The most famous mysterious stories in the Holy Qur'an are the prophets' stories that the poets have paid attention to in their works and have explicitly or unambiguously decoded. The main purpose of this article is to investigate the manifestation of mystical and mythological references in the works of Mohammad Biabani. Biabani involves streaks of mysticism in his works, in this normative and anti-Semitic process. Besides the fate of authenticity and decency and the tradition of being Iranian, his poetry takes on the color and the smell of modernity and clarity and novelty. His concepts, themes and messages are fresh even with mystical elements. This paper deals with the mystical forms of Biabani's poetry in a descriptive-analytical method.