از خداجویی تا خداخویی در اشعار شمس مغربی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
وحدت وجود به عنوان دیدگاهی با منشا عرفانی، قدمتی دیرینه دارد که ردپای آن را می توان در هند باستان و در افکار فلاسفه پیش از سقراط در یونان و روم پی گیری کرد. هرچند در عرفان اسلامی نیز ابن عربی، نخستین عارف معتقد به این اصل نیست، اما اولین کسی است که با وارد کردن این اصل به مباحث نظری و فکری به آن توسع و تثبیت بخشید. از جمله شاعران دیگری که به این مطلب نظر داشته اند می توان به عراقی، مولوی، عطار نیشابوری و... اشاره کرد. شمس مغربی نیز از شاعرانی است که توجه زیادی به این مطلب و دیدگاههای ابن عربی داشته است.با عنایت به این که نظریه مذکور، ذاتا پارادوکسیکال و متناقض نما است و ادراک آن نوعی حیرت و هیبت در اندیشه و نفس شخص مدرک پدید می آورد، ازین رو بیان مطالب عرفانی مغربی، در نظر خواننده مبهم به نظر می رسد. در این مقاله به واکاوی شاخصه های وحدت وجود در اشعار شمس مغربی و ایضاح شاخصه های آن پرداخته شده است.From God-seeking to Godly Behaving in Shams Maghrebi's Poems
Pantheism is of a long history as a perspective with mystical origin whose trace can be followed in ancient India and in the philosophers' thought before Socretes in Greece and Rome. Although in Islamic mysticism, Ibn Arabi is not the first mystic believing in this principle, he is the first one who developed and fixed it by introducing this principle in theoretical and mental discussions. Among the poets tending to the theory are Iraqi, Molavi, Attar, etc. Shams Maghrebi is also among the poets paying much attention to the material and Ibn Arabi views. With regard to the fact that the so-called theory is inherently paradoxical and its perception creates a sort of astonishment in the perceiving person's thought and ego, expressing the Maghrebian mystical matters appears vague in the reader's eye. In this article we examined pantheism in Shams Maghrebi's poems and explained its indicators.
تبلیغات
