بررسی نشانه شناختی گفتمان عشقعرفانی در غزل مولوی و سعدی (برمبنای الگوی ماتریس وهیپوگرام مایکل ریفاتر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله که بر مبنای الگوی نشانه شناختی مایکل ریفاتر در خوانش غزل مولویو سعدی شکل گرفته است ابتدا به تشریح نظریه منظومه های توصیفی (ماتریس و هیپوگرام) وی پرداخته شده است. پس از آن گفتمان عشق با سه محور عشق، معشوق و عاشق بر مبنای این الگو مورد بررسی قرار گرفته و ماتریس ها و هیپوگرام های آن تبیین گردیده است. هدف مقاله کاربست این الگو در شعر کهن فارسی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که گفتمان عشق در غزل مولوی مبتنی بر عشق و وحدت و در غزل سعدی مبتنی بر عشق و اغتنام فرصت است و این فرضیه سنتی که مولوی عارف و سعدی عاشق است را به گونه استنادی و روشمند اثبات می کند. حرکت در منظومه های توصیفی مربوط به گفتمان عشق در غزل مولوی از عشق و معشوق و عاشق به گونه ای پویا و فعال به وحدت منتهی می شود اما این حرکت در غزل سعدی از وحدت عشق و زندگی به سوی اغتنام فرصت و واقع گرایی زیستمندانه را به نمایش می گذارد.Study Of Semiotics in Mystical Loving Discourse in Rumis and Sa'dis Sonnets: Based on Matrix and Hypogram by Michael Riffaterre
This paper is based on the semiotic pattern of Michael Riffaterre in reading the poems of Molavi and Sadi, his theory of descriptive poems (the matrix and hypogram) is explained in this paper for the first time. The discourse of love is then analyzed on the basis of this pattern, including the following three: love, beloved and the lover, and their matrixes and hypograms are later elaborated.
It aims at applying this pattern in ancient Persian poetry. It was indicated that the discourse of love is based on love and unity in Molavi’s sonnets whereas it is based on love and Carpe diem in Sadi’s sonnets. It confirms the traditional hypothesis that Molavi is a mystic and Sadi is a lover, through citations and methodologies. The course of descriptive poems related to the discourse of love leads from the love, beloved and lover to unity dynamically in Molavi’s sonnets, whereas this course leads from the unity of love and life to Carpe diem and the existential realism in Sadi’s sonnets
تبلیغات
