آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

ابوالحسن علی بن عثمان هجویری (درگذشته حدود 470 ق) و احمد غزالی (درگذشته 520 ق) هر دو از یک دستگاه فکری برآمده و هر دو جزو خانواده اشاعره اند. اما خاستگاه معرفتی آن دو از یکدیگر متمایز شده است. از این رو، قلمرو دلالتِ معنا و کارکرد زبان در آثار ایشان- کشف المحجوب و سوانح العشاق- متفاوت است. «رؤیت» واژه ای کلامی و کلیدی در کشف المحجوب است که با ورود به گفتمان عرفانیِ غزالی در پوشش استعاری «جمال» در می آید و انتقال از واقعیت به استعاره و از تک معنایی به چند معنایی صورت می گیرد. هجویری آشکارا و عریان به بحث رؤیت می پردازد اما غزالی از کارکردهای استعاری رؤیت بهره می گیرد: جمال و خوشه های تصویری مرتبط با آن یعنی انسان، دل، آفتاب، آینه و جز آن. در این مقاله، به دیدگاه های این دو عارف در بابِ «رؤیت» و سبکِ بازتاب آن در دو متنِ کشف المحجوب و سوانح العشاق پرداخته می شود

Comparative Analysis Of Hojwiri and Ghazzaalis  Point Of View on Ro'yat (Observation)

Abu-Hasan Ali Ibn Othmaan Hojwiri (470) and Ahmad Ghazzaali (520), both arose from the same intellectual system and were both from the 'Ash'ari family. But their origins of consciousness are distinguished from each other. Thus, the territory of semantic implications and language use are different in their works – Kashf Al-Mahjub (the discovery of the Veiled) and Sawaaneh Al-Oshshaq (the Resumes of the Lovers). Ro'yat or Observation is a key and verbal term in Kashf Al-Mahjub which went under the metaphoric veil of Jamaal (beauty) by entering into Ghazzaali's spiritual discourse; and the transfer happened from reality to metaphor and from one-meaning to poly-meaning. Hojwiri discusses Observation clearly and barely, but Ghazzaali takes advantages from metaphoric use of Observation: Jamaal and visual cluster in it; that is, man, heart, sun, mirror etc. This paper deals with these two mystics' point of views about Observation and the style of which is reflected in the two texts-- KashfAlmahjuband Sawaaneh Al-Oshshaaq

تبلیغات