بایسته های رفتاری گروه های جهادی در تعامل با ساختارهای دولتی، بنیادهای خیریه و سازمان های مردم نهاد (مطالعه موردی شهرستانهای جیرفت، عنبرآباد و کهنوج) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پس از جهاد سازندگی در سال 1379 گروه های جهادی با هدف محرومیت زدایی کار خود را در مناطق کم برخوردار آغاز کردند. جنوب استان کرمان از جمله این مناطقی است که حضور گسترده گروه های جهادی را به خود دید. جنوب کرمان با وجود ظرفیت های بی نظیر و منابع گوناگون در حوزه های مختلف، از زیرساخت های مناسب و قابل قبولی برخوردار نیست. با توجه به این موضوع گروه های جهادی در این منطقه شکل گرفتند تا ضمن مطالبه گری حقوق طبیعی مردم، به کار سازندگی بپردازند. در این راستا گروه های جهادی علاوه بر توان داخلی از ظرفیت های بزرگ دیگری در جهت محرومیت زدایی استفاده می کنند که این ظرفیت های بزرگ همان ساختارهای دولتی، بنیادهای خیریه و سازمان های مردم نهاد هستند. جهادگران با تکیه بر پتانسیل های بخش های مختلف دولتی، بنیادهای خیریه و سازمان های مردم نهاد(سمن) می توانند در کار جهادی به موفقیت های چشم گیری دست یابند. اکنون در ارتباط با این موضوع تعاملات گروه های جهادی هدف که شامل 17 مورد می باشند را در سه شهرستان جنوبی کرمان از جمله؛ جیرفت، عنبرآباد و کهنوج با ساختارهای دولتی و بنیادهای خیریه مورد واکاوی قرار خواهیم داد. که نتایج به دست آمده در این خصوص شامل 33 مورد ارتباط متقابل با ساختارهای دولتی و 46 مورد ارتباط با بنیادهای خیریه می باشد. همچنین تمامی اطلاعات گردآوری شده با استفاده از روش کیفی- تحلیلی پردازش شده اند. هدف از این مقاله نیز بررسی ارتباطات و تعاملات موثر میان گروه های جهادی، ساختارهای دولتی، بنیادهای خیریه و سازمان های مردم نهاد می باشد.Behavioral requirements of jihadist groups in proper interaction with government structures, charitable foundations and non-governmental organizations (SEMAN) (case study of Jiroft, Anbarabad and Kohnuj cities)
After the construction jihad in 1379, jihadist groups started their work in the less privileged areas with the aim of removing deprivation. The south of Kerman province is one of these areas that saw the large presence of jihadi groups. South Kerman, despite its unique capacities and various resources in different areas, does not have suitable and acceptable infrastructures. According to this issue, Jihadi groups were formed in this region to do construction work while demanding people's natural rights. In this regard, jihadi groups, in addition to internal power, use other large capacities in order to remove deprivation, and these large capacities are the government structures, charitable foundations, and non-governmental organizations. Relying on the potentials of various government departments, charitable foundations and non-governmental organizations (SEMAN), jihadists can achieve significant success in jihadi work. Now, in connection with this issue, the interactions of the target jihadist groups, which include 17 cases, in the three southern cities of Kerman, including; We will analyze Jiroft, Anbarabad and Kohnuj with government structures and charitable foundations. The results obtained in this regard include 33 cases of mutual relations with government structures and 46 cases of relations with charitable foundations. Also, all the collected information has been processed using the qualitative-analytical method. The purpose of this article is to investigate effective communication and interactions between jihadi groups, government structures, charitable foundations and non-governmental organizations.
تبلیغات
