اثربخشی آموزش هشیاری وجودی به شیوه گروهی بر طرد اجتماعی، سازگاری اجتماعی، کفایت اجتماعی و اجتناب شناختی در سالمندان مبتلا به سندرم آشیانه خالی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: سالمندی به عنوان گذر از مرحله ای به مرحله جدیدی از زندگی تلقی میگردد، یکی از پدیده های این سن سندرم آشیانه خالی است. شناسایی مداخلات مؤثر در درمان این سندرم حائز اهمیت است. بنابر این پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش هشیاری وجودی بر طرد اجتماعی، سازگاری اجتماعی، کفایت اجتماعی، اجتناب شناختی در سالمندان مبتلا به سندرم آشیانه خالی انجام شد. روش: روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون- گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری ، کلیه سالمندان مبتلا به سندرم آشیانه خالی شهر تهران در سال 1401 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، بر اساس ملاک های ورود تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر).گروه آزمایش تحت 10 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر هشیاری وجودی قرار گرفت.ابزار جمع آوری دادهها عبارت بود از:مقیاس ادراک طردشدگی پنهالیگون و همکاران (2009)،پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل(1961)، پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر و همکاران ( 1990)، پرسشنامه اجتناب شناختی سگستون ،داگاس (2008). داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد.یافته ها:نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر هشیاری وجودی در کاهش طرد اجتماعی ، کفایت اجتماعی و اجتناب شناختی سالمندان مبتلا به سندرم آشیانه خالی اثربخش بود،ولی بر سازگاری اجتماعی اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری:طبق نتایج به دست آمده میتوان در طراحی برنامه های مرتبط با ارتقای سلامت سالمندان مبتلا به سندم آشیانه خالی به عنوان مداخله ای موثر در بهبود طرد اجتماعی، کفایت اجتماعی و اجتناب شناختی استفاده نمود.Effectiveness of Existential Consciousness Group Therapy on Social Rejection, Social Adjustment, Social Sufficiency and Cognitive avoidance in Elderly with Empty Nest Syndrome
Introduction : Elderly is thought to be a transition from a life stage to a new one and empty nest syndrome seems to be one prevalent phenomenon in this period. It is essential to identify effective interventions to treat this syndrome. Therefore, the present study was conducted with the objective of the effectiveness of existential consciousness group therapy on social rejection, social adjustment, social sufficiency, and cognitive avoidance in the elderly with empty nest syndrome.
Method: The present study was a quasi-experimental of pretest-posttest and control group design with a follow-up period. The statistical population included all the elderly with empty nest syndrome living in elderly care centers in Tehran, Iran, in 2022. Among whom, 30 were selected using convenience sampling and, according to the inclusion criteria, assigned into experimental and control groups equally (15 people in each group). The experimental group underwent 10 sessions of 90-minute existential consciousness therapy (shariatmadar,1393). Data collection tools were the Penhaligon Perceived Rejection Scale (2009), Bell Adjustment Scale (1961), Fellner, Lees& Phillips Social Sufficiency scale (1990), and Sexton and Dougas Cognitive Avoidance Questionnaire (2008). The data were analyzed using multivariate analysis of variance (MANCOVA).
Findings : The results showed that existential consciousness group therapy reduced the feeling of social rejection (F=4/187, P<0/05), cognitive avoidance (F=2/395, P<0/05), and increased social competence (F=2/395, P<0/05) in the elderly with empty nest syndrome, but it had no significant effect on the subjects' social adjustment (F=0/0337, P<0.05).
Conclusion: According to the results, in designing programs related to promoting health in the elderly with empty nest syndrome, existential consciousness therapy can be used as an effective intervention for improving social rejection, social sufficiency, and cognitive avoidance.
تبلیغات
