اثر بخشی هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بر تحمل پریشانی و پرخاشگری در زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر، با هدف اثر بخشی هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بر تحمل پریشانی و پرخاشگری در زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی انجام شده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری 3 ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 30نفر از زنان 25 تا 40 ساله دارای تشخیص اختلال ملال پیش از قاعدگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناختی شهر ساری در سال 1399 بودند انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش (هیپنوتراپی شناختی-رفتاری n=15 ) و (کنترلn=15) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه های دموگرافیک، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و پرخاشگری باس و پری (1992)، را در سه مرحله تکمیل کردند. جلسات مداخلات با رعایت پروتکل های بهداشتی به صورت حضوری انجام شد. فرضیه های مربوط به اثربخشی مداخله پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی لامتریکس و با استفاده از نرم افزار SPSS-19 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر تحمل پریشانی و پرخاشگری در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی هیپنوتراپی شناختی-رفتاری این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.The effectiveness of cognitive-behavioral hypnotherapy on distress tolerance and aggression in women with premenstrual dysphoria
The current study was conducted with the aim of cognitive-behavioral hypnotherapy on distress tolerance and aggression in women suffering from premenstrual dysphoria. The current study is a semi-experimental type in which a pre-test-post-test design was conducted with a control group with measurement at the baseline after the intervention and a 3-month follow-up with the control group. 30 women aged 25 to 40 with a diagnosis of premenstrual boredom disorder who referred to psychological counseling centers in Sari city in 2019 were selected and randomly assigned to the experimental group (cognitive-behavioral hypnotherapy n=15) and (control n=15). were assigned All participants completed the demographic questionnaire, distress tolerance of Simmons and Gaher (2005) and aggression of Bass and Perry (1992), in three stages. The intervention sessions were conducted face-to-face in compliance with health protocols. Hypotheses related to the effectiveness of the research intervention were analyzed using multivariate covariance analysis and Lametrics post hoc test and using SPSS-19 software. The results of the present study showed that there is no significant difference between the two groups in the pre-test stage of distress tolerance and aggression, which indicates the homogeneity of the two research groups in the pre-test stage, but there is a significant difference between the two groups in the post-test and follow-up stages. Which can indicate the effectiveness of the intervention on the mentioned variables and also the stability of the effectiveness in the follow-up phase. Considering the effectiveness of cognitive-behavioral hypnotherapy, this treatment should be prioritized.