رابطه ساختاری توانایی شناختی و حل مسئله اجتماعی با توجه به نقش میانجی عدم توازن خود (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مطالعه نقش میانجی توازن خود در رابطه ساختاری بین توانایی شناختی و حل مسئله اجتماعی را بررسی نموده است. روش: روش پژوهش توصیفی و همبستگی بود.308 شرکت کننده (188 زن و 114 مرد) به روش نمونه گیری در دسترس از میان کادر پرواز شرکت هوایی ایران ایر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از 3 پرسشنامه: توانایی شناختی نجاتی، شاخص یکپارچه ناهمخوانی خود هاردین ، مقیاس توانایی حل مسئله اجتماعی فرم کوتاه تجدید نظر شده دیزوریلا و نزو استفاده شد. یافته ها: بررسی نتایج نشان داد که بین مولفه های توانایی شناختی با حل مسئله انطباقی رابطه منفی و با مولفه های حل مسئله غیر انطباقی رابطه مثبت در سطح معناداری 01/0 وجود دارد. همچنین 4 مولفه توازن خود با حل مسئله انطباقی بطور مثبت و با حل مسئله غیر انطباقی بطور منفی در سطح معناداری 01/0 رابطه دارند. نتیجه گیری: با توجه به افزایش تکامل و پیچیدگی فرایندهای شناختی مغز انسان، باید مطالعات بیشتری در خصوص افزایش ارتباط میان شخصیت، حل مسئله اجتماعی و توانایی های شناختی صورت پذیرد. لذا طرح ریزیبرنامه های موثر جهت ارتقا شناختی پرسنل مشاغل حساس از جمله کادر پروازپیشنهاد می شود. کلید واژه ها: توانایی شناختی، حل مسئله اجتماعی، عدم توازن خود، معادلات ساختاری، شناخت اجتماعی.Structural Relationship of Cognitive Ability and Social Problem Solving with Attention Mediated by Self-Discrepancy
This study examined the mediating effect of self-balance on the structural relationship between cognitive ability and social problem solving with attention. Method: Research method was descriptive and correlational. Subjects were 308 participants (188 female and 114 male) selected by available sampling among aircrew of Iran Air company. To collect data, the following questionnaires were used:Nejati’s Cognitive Abilities Questionnaire, Hardin’s Integrated Self-Discrepancy Index (ISDI) and Social Problem Solving Inventory-revised short-form by D’Zurilla, and Nezu. Results: The results revealed that all the subscales of cognitive ability are correlated negatively with the components of adaptive problem solving and are positively related with the non-adaptive problem solving, with the significant level of 0.01. Also the four sub scales of Self-Discrepancy were related positively with adaptive problem solving and negatively with the non-adaptive problem solving and are correlated significantly on the level of 0.01. Conclusion: Due to the increasing evolution and complexity of the cognitive processes of the human brain, further studies are needed to enhance the relationships among personality, problem solving and cognitive abilities. Therefore effective programs are suggested for cognitive enhancement of employees in critical jobs like aircrew. Keywords: cognitive ability, social problem-solving, Self-Discrepancy, Structural Equation Modeling, social cognition.
تبلیغات
