اثر مخارج تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی کشورها با استفاده از روشهای PMG و MG (مطالعه موردی ایران و شرکای تجاری منتخب) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه از جمله موضوعات مهم در برنامه ریزی کلان اقتصادی کشورها، به شمار می آید. با توجه به اینکه هزینه های این نوع سرمایه گذاری قابل توجه است، ارزیابی اثرات مخارج تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی و میزان بازگشت واقعی آن، برای سیاست گذاران اهمیتی ویژه دارد. بنابراین مطالعه حاضر با استفاده از روش میانگین گروهی تلفیقی (PMG) به تحلیل و بررسی اثر مخارج تحقیق و توسعه بر رشد اقتصادی ایران و شرکای منتخب تجاری آن، طی سال های (2018 -2001) می پردازد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در بلندمدت رشد مخارج تحقیق و توسعه با ضریب 46/0 اثر مثبت و معنادار بر رشد اقتصادی کشورها دارد. همچنین از متغیرهای رشد موجودی سرمایه فیزیکی و نیروی کار شاغل در مدل استفاده شده است و نتایج بیانگر وجود رابطه علّی بلندمدت از سوی متغیرهای مذکور بر رشد اقتصادی است. نتایج کوتاه مدت حاصل از روش PMG برای کشور ایران بیانگر آن است که متغیرهای رشد هزینه های تحقیق و توسعه، موجودی سرمایه فیزیکی و نیروی کار شاغل دارای اثرات مثبت و معنادار بر رشد اقتصادی ایران در دوره بررسی هستند؛ ازاین رو اتخاذ سیاست توسعه اعتبارات به بخش تحقیق و توسعه در کل زیرمجموعه های اقتصادی کشور، هم زمان با افزایش کیفیت و کمیت عوامل تولید برای دستیابی به رشد اقتصادی مستمر و پایدار ضروری است.The Effects of research & development expenditures on economic growth using PMG and MG (A Case Study of Iran and the Selected Business Partners)
Today, one of the important issues in macroeconomic planning of countries is investing in research and development (R&D). Considering that the cost of this type of investment is significant, It is important for policymakers to assess the effects of R&D spending on economic growth and its real return. Therefore, this study analyzes the effect of R&D expenditures on economic growth for Iran and its selected business partners during the years (2001-2018) using the pooled mean group (PMG) method. The results show that in the long run, R&D expenditures Growth with a coefficient of 0.46 has a positive and significant effect on economic growth of countries. Also, the variables of physical capital stock growth and employed labor force growth have been used in the model and the results indicate that there is a long-term causal relationship between these variables and economic growth. short-term results for Iran indicate that the variables of R&D expenditures growth, physical capital stock growth and employed labor force growth have significant effects on Iran's economic growth in the period under review; Therefore, In order to achieve continuous and sustainable economic growth, it is necessary to increase the credits of the R&D sector in all economic sub-sectors while increasing the quality and quantity of factors of production.
تبلیغات
