بررسی زبان تمثیل و داستان قضاوت حضرت داود(ع) در قرآن کریم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسأله مصونیت انبیا از گناه و خطا به طور اجمال مورد قبول همه مسلمین، بلکه همه صاحبان ادیان و ملل است؛ ولی در خصوصیات آن اختلاف فراوان و آراء و اقوال گوناگونی وجود دارد. بر اساس ظاهر برخی از آیات قرآن کریم تعدادی از انبیاء الهی دچار خبط و خطا شده اند که با مقام رسالت آن ها سازگاری ندارد. یکی از این موارد آیاتی است که ظاهراً نشان می دهد حضرت داود(ع) در قضاوت خویش دچار خطا شده است از این رو در این مقاله سعی شده به این مسأله پرداخته شود تا ثابت گردد هیچ گونه خبط و خطایی از جانب ایشان صورت نگرفته است بلکه موضوع از این قرار بوده است که وقتی خداوند مقام فصل الخطابی را به پیامبر(ص) ارزانی داشت حضرت داود(ع) به درگاه خدا استغاثه کرد که پروردگارا مردم تاب و تحمل مقام فصل الخطابی را ندارند و بهتر است که به همان شیوه معمول میان آن ها داوری شود و در این زمان اتفاقی می افتد که او متوجه اشتباهش شده و بلافاصله از درگاه خدا طلب عفو و بخشش می نماید.A Study on the Language of Allegory and Davoud’s Story in Holy Quran
The immunity of the prophets from sin and error is generally accepted by all Muslims, but also by all religious men and nations; But there are many differences in its characteristics and various opinions and quotes. According to the appearance of some Verses of Holy Quran, a number of Divine Prophets have made mistakes that are not compatible with their mission. One of these cases is the Verses that seem to show Prophet Davoud made a mistake in his judgment. Therefore, in this article, it is tried to address this subject to prove that no mistake or error was made by him, but when God bestowed him “Al-Khattabi” position, Prophet Davoud prayed to God that “the people do not tolerate the position of Al-Khattabi, and it is better they are judged in the same way as usual; suddenly something happens that he realizes his mistake and asks God for forgiveness immediately.
تبلیغات
