شیوه های برگردان مجاز مفرد مرسل سوره یوسف در چند ترجمه از قرآن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به دلیل گستردگی بکارگیری مجاز در قرآن کریم توجه به آن برای درک حقایق قرآنی ضروری است. در این مقاله روش های ترجمه قرآن و مفهوم و اقسام مجاز، مورد بررسی قرار گرفته و آنگاه با روش استقرائی- استنتاجی، مجازهای مفرد مرسل سوره یوسف جهت تبیین شیوه ترجمه آن در ترجمه های منتخب کهن(طبری، سور آبادی، میبدی، ابوالفتوح رازی) مورد بررسی قرار گرفته است. حاصل این پژوهش مشخص می کند مترجمان مورد بحث روش یکسانی در ترجمه مجاز مفرد مرسل نداشته اند، در برخی موارد مبدأ- محور و گاه مقصد- محور بوده اند. مترجمان ترجمه طبری بیش ترین ترجمه تحت اللفظی را داشته اند؛ سورآبادی بیش ترین ترجمه محتوایی را ارائه نموده است. میبدی و ابوالفتوح رازی به یک نسبت به ترجمه تحت اللفظی، ترجمه محتوایی و تفسیری پرداخته اند. در ترجمه مجاز مفرد مرسل نمی توان اسلوب مشخصی را ارائه داد بلکه از روش های مختلف ترجمه می توان استفاده نمود.Translation Methods of Singular Metonymy in Yousef Surah in Some Quran's Translations
Paying attention to tropes to understand the Quran's facts is essential because of their wide application in Holy Quran. This article studies Quran's translation, trope's concept and its various types and then singular metonymies of Yousef Surah are surveyed to express the translation method in selected ancient translations. The outcome the research shows that the translators did not apply similar method in singular metonymy translation. Some translations were source – based and some were target – based. Translators of Tabari Translation owned the most frequent literal (word to word) translation. Surabadi had the most content translation. Abu l-Futuh al-Razi and Meybodi offered literal, content and interpretational translations equally. It is not possible to propose a significant pattern in singular metonymies but applying and enjoying various methods is possible.
تبلیغات
