معناشناسی و تبیین واژه نفس یا روح در قرآن کریم و آتمن در اوپنیشادهای کهن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسأله نفس یا روح در قرآن کریم و آتمن در اوپنیشادها از جمله آموزه های اساسی و زیربنایی برای شناخت انسان و معارف پیوندیافته با او هستند. شناخت صحیح و روشن از حقیقت "روح" یا "آتمن"، کلید فهم بسیاری از اصول و مبانی دینی در اسلام و هندوئیسم محسوب می شود. در این پژوهش با تتبع در موارد کاربرد واژه نفس و روح در آیات قرآن و پس از آن با ذکر بندهائی از اوپنیشادهای متقدم به بررسی و تجزیه و تحلیل واژه روح یا نفس انسان می پردازیم. نگاشته حاضر در تلاش است که با روش توصیفی- تطبیقی به بررسی آیاتی که در آن ها واژه روح مرتبه ای جاودان و غیرمادی از وجود معرفی می گردد که در پیکر انسان جریان یافته است و از آن با عنوان "روح نفخه ای" یاد می کند و از سوی دیگر با بیان بندهایی از اوپانیشادهای کهن که آتمن را امری نامیرا در انسان می داند و آن را به "نفس ناطقه" تفسیر می کند بپردازد. بر آیند این فرآیند اقرار به اشتراک در امر استکمال نفس و جاودانگی روح انسان یا آتمن در هر دو آئین می باشد.Semantics and Expression of Self or Soul in Holy Quran and Atman in the Ancient Upanishads
Self or soul issue in Holy Quran and Atman in the Upanishads are of basic and fundamental learnings to recognize human and related cognitions. Proper and clear cognition of "Soul" or "Atman" is the key to understand many religious principals and essentials in Islam and Hinduism. The present research studies and surveys the application of self and soul in Quran Verses and then brings parts of the Upanishads to analyze terms soul or self. It also attempts to survey the terms relate soul as immortal and unworldly aspect of human with comparative – descriptive method. On the other hand it illustrates some paragraphs and parts from Ancient Upanishads which atman calls it "Immortal" and knows it as "Rational Soul". The consequence of the process is to confess the commonality in Soul Completion and Eternity.
تبلیغات
