مفهوم شناسی غیب در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
واژه غیب و مشتقات آن شصت بار در قرآن کریم استعمال شده است. در بسیاری از این موارد خداوند منحصراً مالک غیب یا عالم به غیب به شمار آمده است. باید توجه داشت که از غیب در همه این موارد ممکن است مفهوم واحدی اراده شده باشد و اشاره به مصادیق واحدی بکند؛ همان گونه که ممکن است مفاهیم متعدد و مصادیق مختلفی از آن مد نظر باشد. روشن است که فهم معنی یا معانی و کاربردهای غیب در قرآن می تواند در تفسیر و درک معنای بسیاری از آیات راهگشا بوده، ما را با معارف قرآن هر چه بیش تر آشنا کند. افزون بر آن در مباحث علم غیب اولیای الهی نیز مثمر ثمر خواهد بود. این مقاله در پی بررسی این مسأله است که غیب در قرآن در چه مفاهیمی استعمال شده و چه مصادیقی از آن اراده شده است. این امر با نگاهی تحلیلی و انتقادی صورت می گیرد و تأکید اصلی بر تفسیر «المیزان» است.Concept of Unseen in Quran Emphasizing Tabatabaei's Ideas
The term unseen and its derivations have been repeated sixty times in Holy Quran. In most cases, God introduces Himself as the unique Owner of Unseen World. It should be considered that the concept of Unseen is single although different terms are applied. It is obvious that understanding the meaning of each term and its application would assist us to find the right way and make us familiar with Quranic concepts. This article intends to study the fields of applying the term unseen and its various concepts. The method is analytical – critical and the main source is Almizan interpretation.