آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

ذکر و یاد خداوند پاسخگوی ندای فطرت است. چراکه فطرت انسان با عشق به خداوند سرشته شده است. همه تلاش های آدمی برای یافتن حقیقت وجود خویش و شناخت منبع هستی است، تا هم شکر او را به جای آورده باشد و هم منعم واقعی را بشناسد و هم با ذکر و یاد او خود را در جریان فیض او قرار دهد و خویشتن را از نقایص برهاند. یکی از آیاتی که در آن واژه ذکر به کار رفته است آیه 4 سوره انشراح است. تفاسیر مختلفی در مورد ذکر در آیه ﴿وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ﴾ بیان شده و در این نوشتار با روشی توصیفی – اسنادی و بررسی تفاسیر مختلف بدین نتیجه می رسیم که منظور از ذکر در این آیه، شخص پیامبر(ص) و بلندآوازه کردن ایشان و قرین شدن نام پیامبر با نام خدا در نمازهای پنج گانه و آسان شدن امر رسالت بر پیامبر می باشد که تمامی این امور عطای ویژه خداوند بر پیامبر(ص) است.

Expressions of authority cited in Chapter Anshrah

Remember the mention of God is answering the call of nature . Because clay is human nature to love God . Different interpretations of the above verse Lak Vrfna Zkrk ( Anshrah / 4) expressed in this paper describes an approach - different interpretations of this document and review we conclude that the order of mention in this verse , the holy Prophet ( pbuh ) and famous conjoin them and called out the name of Allah, the Prophet and the five prayers on the Prophet 's mission is to facilitate the work of all the special gift of God to the Prophet ( PBUH ), respectively.

تبلیغات