آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۷

چکیده

با نگاهی گذرا بر آثار بزرگان ادب فارسی پیداست که بسیاری از عبارات و تعبیرات و اشارات آنان به اقتباس یا الهام از این کتاب مبین و یا احادیث ائمه معصومین (ع) است. تمکین از ادبیات قرآنی توسط شاعران و نویسندگان عامل مهمی در اعتلا وفخامت بخشیدن به آثار آنان بوده است. اصولاً نمی توان در حوزه تاریخ ادبی ایران اثری یافت که متأثر از قرآن و حدیث نباشد. در قرن چهارم که اوج تمدن اسلامی بوده سهم ایرانی ها چه در اداره حکومت و راه بردن اجتماع و چه در فرهنگ آفرینی بسیار بوده است و قرآن نقش اول را ایفا می کرده است. در نثر بیهقی که مربوط به اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است و سبک نثر ساده قدیم و سبک فنی دوره ی بعد و «نثر مرسل عالی» است، استشهاد به آیات قرآن به میزان بسیار کمی آورده شده است و بیشتر تأثیر مفاهیم آیات قرآن (تلمیح) در این نثر دیده می شود.

THE REFLECTIONS OF HOLY QURAN IN THE PROSE OF BEIHAQI

Having a quick look at the works of the masters of Persian language,one will find out that many of the terms and phrases reflect or are inspired by the Holy Quran or the words of innocent Imams. Compliance with the Quranic literature by the poets and writers has been a great factor in excellence of their works. Basically no work of Persian literature and language can be found which has not been affected by the Quran and Hadith. The prose of Beihaghi from the late 4th century and early 5th century has been under the impression of the Quranic concepts.

تبلیغات