آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۷

چکیده

عقیده به ظهور « موعود »  مخصوص به دین یا ملّت خاص نیست. هر یک از ملل منتشر در عالم به نوعى بدان اقرار آورد هاند؛ و براى رهایى جهان از چنگال ظلم و تباهى، ظهور  نجى آخرالزمان را انتظار مى کشند؛ و بالطبع هر ملّتى بنا بر آموز ههاى دینى خود از آخرالزمان و جزئیات آن به نوعى سخن به میان آورد هاند امّا چیزى که غیرقابل انکار است وجود نقاط مشترک بسیارى است که نه تنها در ادیان ابراهیمى بلکه در غالب ادیان شاهد آن هستیم؛ یکى از این موارد مشترک، ظهور دجال با عنوان اسلامى و آنتى کرایست یا ضد مسیح با عنوان مسیحى آن است که در سایر ادیان نیز با عناوین خاص و اغلب با عنوان شخصیتى نهای ىامم یا مقارن با ظهور او به شرّ انگیزى و خیر ستیزى « موعود » منفى که پیش از ظهور می ىپردازد یاد م ىشود. در این مقاله نویسنده کوشیده است به اختصار تصویرى از این موجود در ادیان مختلف و سپس در فرهنگ اسلامى عرضه کند و در نهایت شواهدى از برخى شعراى ادب فارسى راجع به این موضوع چاشنى کلام خود سازد.

COMPARATIVE ANALYSIS OF “ANTICHRIST” IN ANCIENT IRAN’S RELIGIONS AND THE ABRAHAMIC RELIGIONS

The emergence of opinion “promised” is not special to any religion or any particular nation. Each kind of Nations published in the world has confessed it. They expect the final savior to come and save the world from the claws of cruelty and oppression. Naturally every nation talks about apocalypse according to their religious teachings and details of it. But what is undeniable is that we see a lot in common not only in the Abrahamic religions, but in most religions we have witnessed.One of the common cases is the emergence of Dajjal or Islamic Anti-Christ who has a negative characteristic. In this paper authors have tried to briefly image him in different religions and then in Islamic culture and finally to cite some evidences from some Persian poets on this issue.

تبلیغات