اقتباس و تضمین آیات قرآن در تاریخ جهانگشای جوینی (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
یکی از رایج ترین شیوه های بهره گیری از آیات قرآن در نثر نویسندگان، اقتباس و تضمین است. تاریخ جهانگشای جوینی که یکی از برجسته ترین متون نگارش یافته به نثر فنی است از این شیوه بسیار بهره برده است. در این مقاله ضمن اشاره به تضمین و اقتباس و اغراض آن در تاریخ جهانگشا انواع آن را نیز از نظرگاه های متفاوت بررسی می کنیم. یکی از مواردی که در این نوشته مورد توجه قرار گرفته جایگاه دستوری آیات قرآن در جملات است. از این منظر آیات قرآن به عنوان رکن تکمیل کننده جمله از جهت دستوری گاه نقش مفعول، مضاف الیه، صفت، مسند و مانند آن را ایفا می کنند. در این اثر، نویسنده به گونه ای هنرمندانه از آیات قرآن از سویی برای غنای معنایی و از سوی دیگر به منظور زیباسازی فضای کلام و نمایاندن هنر نویسندگی استفاده کرده است.Derivation of Quran Verses in Joveini’s Tarikh-e Jahangosha
One of the most common strategies in using the Holy Quran verses is derivation. Joveini’s Tarikh-e Jahangosha which is one of the most famous written texts in technical prose has enjoyed this strategy a lot. The present article studies the derivations in Joveini’s Tarikh-e Jahangosha as well as its types from different points of view. One of the considered factors in the present article is the grammatical positions in the verses of the Holy Quran. In Joveini’s Tarikh-e Jahangosha the author has used the verses of the Holy Quran on one hand for its richness in semantics and on the other hand for its aesthetic atmosphere.
تبلیغات
