بررسی «من» و «منِ اجتماعی» در هویت زنان بخش پهلوانی شاهنامه فردوسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هویت، تصویری ذهنی جهت شناخت است و می توان آن را در ویژگی هایی که به هر فرد تشخّص می دهند، یافت. بررسی هویت زنان موضوع کنکاش پژوهشگران مختلفی بوده است. شاهنامه فردوسی از این رو که دربردارنده بخش عمده ای از میراث فرهنگی و اجتماعی ایرانیان است، منبع مناسبی برای بررسی هویت زنان است. متن پژوهش شاهنامه فردوسی تصحیح جلال خالقی مطلق است. روش تحقیق، کیفی و فنّ مورد استفاده، تحلیل محتوا و چارچوب تحقیق، مدل مفهومی است. از دو مفهوم بنیادی «من» و «منِ اجتماعی» برای تحلیل کنش های زنان در شاهنامه استفاده شده است. این پژوهش نشان می دهد که هویت یابی زنان در شاهنامه، نتیجه برتری «من» در خودشان است. در کنش های تمام شخصیت های مورد مطالعه جز سیندخت، من از منِ اجتماعی آشکارتر است. آنجا که بحث انتخاب یا تصمیم گیری است، کنش هایی از زنان سرمی زند که چه بسا در همان لحظه از تفاوت آن آگاه نیستند و وقتی خلاف هنجارها و انتظارات جامعه رفتار می کنند، «من» آشکار می شود. بروز همین کنش های متفاوت و هنجارشکنی هاست که باعث تشخص و فردیت آنان می شود. جسارت در عشق، شجاعت، جنگاوری، خردمندی و سیاست از ویژگی های هویت بخشِ زنان در بخش پهلوانی شاهنامه فردوسی به شمارمی رود.A Study of "I" and "Me" in the Identity of Women in the Heroic Section of Ferdowsi's Shahnameh
Identity is a mental state for recognition, which can be found in the characteristics distinguishing each individual. The study of women's identity has been the subject of research through various means in the literature. The Shahnameh or the long epic poem book, written by the Persian Poet Ferdowsi, is continually playing a crucial role in the cultural and social heritage of Iranians. The book is an acceptable source to study women’s identity in Persian territory. The research version of the text is edited by Dr. Khaleghi Motlaq and the research methodology, itself, is qualitative. Content analysis is the technique, used in the present study. The research framework is a conceptual model where two fundamental concepts of “I” and “me” are used to analyze women’s actions in Shahnameh. This analysis shows that their identity is the result of the superiority of the word "I" in nature. In the actions of all the characters, except Sindokht, the "I" is more obvious than the word "Me". When it comes to choose or decide, the women do actions, which are subliminal to their consciousness. However, when they act contrary to the traditional norms and expectations, the "I" becomes apparent. It is the occurrence of these different and norm-breaking actions that cause their individualities. Boldness in love, courage, warfare, wisdom, and politics can be considered as the identifying features of women in the heroic part of the Shahnameh. .
تبلیغات
