مؤلفه های فمینیسم در سینمای شانتال آکرمن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شانتال آکرمن در فیلم هایش مسائل فمنیسم را مطرح می کند و تناقضات مستتر در هم زیستی عمومی را به نمایش می گذارد. شخصیت های فیلم هایش نقش های سنتی را به چالش می کشند و از این طریق هنجارهای مربوط به زنان را که در اجتماع پذیرفته شده اند مورد پرسش قرار می دهند. تحقیق حاضر سعی در شناسایی و معرفی سینمای زنانه این فیلم ساز دارد. مسئله اصلی پژوهش کاوش و واکاوی عناصر فمنیستی در سینمای شانتال آکرمن است. روش تحقیق کیفی و رویکرد آن توصیفی و اسنادی است و بر اساس اطلاعات برگرفته شده از منابع مکتوب کتابخانه ای اعم از کتاب ها، مقاله ها و آثار صوتی و تصویری است. از این رو، پس از شناسایی مؤلفه های اصلی این نوع فیلم سازی، سه فیلم از آکرمن با نام های ژان دیلمان، شماره ۲۳ اسکل ه تجارت، ۱۰۸۰ بروکسل ، شهرم را منفجر کن و من تو او او ، که به صورت انتخاب هدف مند از موارد مطلوب گزینش شده، بر مبنای مبانی نظری بحث و تحلیل شده است. نتیجه حاصله نشان از آن دارد که آثار آکرمن سعی در نمایش و ایجاد گفتمان تصویری ساده اما صادق از شخصیت و زندگی زنانه ای دارد که در روزمرگی دچار فراموشی و بی توجهی شده است.Feminist elements in Chantal Ackerman's Films
Cinema is one of the tools that republish and establish definitions of gender in society. So it can be assumed that the filmmaker can subvert and conceal these concepts in this way. Chantal Ackerman uses arrangements to consult with feminists and the dominant elite to expose hidden ideological contradictions. It seems permissible for the characters in the film to be challenging the traditional characters and so selecting the most special posts in these fields, by accepting many different norms for women. It is assumed that he wants to show in his works, by the reflecting women in the field of work, family and society, how affect the ideology and discourse of gender the formation of attitudes and perceptions of individuals, its relations and social interactions.This is manifested in the content of these films, feminist theory in postmodern, feminist literature, such as Laura Malloy will be used, and who believes the birth of creativity. There is always a way to change the code, which has become power. These images prove cinematically that the domestic lives of women is an artistic thing. In other words the private lives of women are being destroyed by the forces of history as much as they are living in the political arena. Besides that, unquestioning, unchallenged, and irreversible pressure on women in family roles, such as in prison, is social stupidity. And eventually leads to destruction. This is the kind of violence that can lead to more violence.
تبلیغات
