تحلیل روان کاوانه شخصیت های فیلم درباره الی (۱۳۸۷) براساس دیالکتیک خدایگان و بنده از هگل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دیالکتیک خدایگان و بنده توسط ژک لکان با الهام از نظریات هگل وارد روان کاوی شده است. بر این اساس، مسئله مورد پژوهش در این مقاله، تحلیل روابط میان زوج های چهارگانه زن و مرد در فیلم درباره الی (1387) ساخته اصغر فرهادی، فیلم ساز ایرانی، است. روش جمع آوری اطلاعات براساس مشاهده فیلم بوده که محتوای آن به روش تفسیری و با رویکرد روان کاوانه تجزیه و تحلیل شده و در آن از روش های مکتب فروید استفاده شده است. شکل اول، رابطه بین شخصیت های سپیده و امیر است که در آن زن و مرد همچنان بر سر قدرت در حال نبردند. شکل دوم، رابطه میان شخصیت های نازی و منوچهر است که زن بنده و مرد خدایگان است. شکل سوم در رابطه بین شخصیت های شهره و پیمان برقرار است که زن در عین پذیرش خدایگانی مرد، تظاهر می کند که خودش خدایگان است. شکل آخر در رابطه بین شخصیت های الی و احمد است که دو طرف رابطه تمایل دارند که بنده باشند. نتیجه حاصل از این مقاله چنین است که در جامعه مردسالار ایرانی، روابط میان زوج های زن و مرد به صورت دیالکتیک خدایگان و بنده در قالب سازوکارهای دفاع روانی شخصیت ها در فیلم اصغر فرهادی بازنمایی شده است.Psychoanalysis of the characters in “About Elly (2009)” according to Hegel's master-slave dialectic
Jacques Lacan, influenced by Freidrich Hegel, registered dialectic of Master and Slave into psychoanalytic discourses. Sigmund Freud's psychoanalysis, commonly known, is considered the science that examines the impact of unconscious actions, searching for signs of disease. Over time, psychoanalysis has been concerned with various sciences such as philosophy. One subject of dialectic of master and slave is linked with the analyst raised earlier by Hegel. The current paper aims to examine this theory through analysis of the relationships between four pair characters presented in Asghar Farhadi's film, About Elly (2009) , using a qualitative research method. The data were collected by the film's observation and library sources, then its content was analyzed based on interpretive phenomenological analysis with a psychoanalytical approach mainly inspired by Freudian school. The first mode of such master-slavery contradictory is formed by Sepideh-Amir relationship, in which both of them are in struggle for power. The second mode is formed by Nazi-Manouchehr relationship, in which Nazi (female) is Master and Manouchehr (male) is in Slave status. The third mode is formed by Shohreh-Peyman relationship, in which the female figure confirms power of the other, as she is a slave, but at the same time she pretends to be the master herself. Finally, the last mode is formed by Elly-Ahmad relationship, in which both sides have tendency to be slave. The findings show that the master-slave dialectic, present in Iranian patriarchic society, is represented in defensive psychological processes of characters in Farhadi's film.