بازنمایی الهه آناهیتا در شواهد باستان شناختی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آب در ایران باستان بسیار ارجمند بوده است. برای پاسداری و محافظت از آب، چند ایزد وجود داشته که آناهیتا محبوب ترین آن ها به شمار می آمد. محبوبیت و جایگاه آناهیتا را با بررسی در آثار هنری ایران باستان می توان مشاهده کرد. بی تردید، وجود و استمرار باورهای اساطیری و مذهبی برآمده از دل فرهنگ و تاریخ ایرانی، مهم ترین عامل حضور همیشگی آناهیتاست. بنابراین، نقش آناهیتا نه تنها به منزله عنصری تجسمی در هنر، که بیشتر دربردارنده مفاهیمی نمادی و بنیادین بوده است. این تحقیق، به تجزیه وتحلیل تجسمی نقوش آناهیتا و توصیف فضاها و ترکیبات تصویری آن در هنر ادوار تاریخی ایران باستان از قبیل مهرها، سکه ها، نقوش برجسته ها و ظروف فلزی در دوران ساسانی و مقایسه با مناطق و حوزه های فرهنگی دیگر پرداخته است. تحقیق از نوع کیفی و روش آن تحلیلی تطبیقی است و چنین نتیجه گرفته می شود که هستی و وجود تاریخی آناهیتا متعلق به میراث معنوی ایرانی است که صرفاً از جنبه مادی از مناطق و حوزه های فرهنگی دیگر چون؛ بابل، فنیقیه، یونان و روم باستان تأثیر پذیرفته است.Representation of Anahita in archeological documents
Water has been highly esteemed in ancient Persia. There have been a few deities to preserve and protect water; Anahita was considered the most popular one. We can see Anahita’s popularity and stature by survival of the works of art in ancient Iran. No doubt, the most important factor is the permanent presence of Anahita is existence and continuity of mythological and religious beliefs arising out of the culture and history of Iran, Therefore, Anahita is not only considered as a visual element in art, but it is more consistent with fundamental concepts and symbols. The current study addresses an analysis of the visual motifs of Anahita and describes its spaces and image composition in art history of ancient Iran such as stamps, coins, reliefs and metal packaging in the Sassanid era. This research uses qualitative and comparative analytical methods. It is concluded that Anahita influenced historical and material culture of Babylon, Phoenicia, Greece and ancient Rome; but Anahita’s historical existence belongs to Iranian intangible culture.