آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۹

چکیده

دوران قاجار آغاز فصل جدیدی در باب حیات زن ایرانی بود، زیرا درنتیجه رشد فکری جامعه در دوران قاجار، زن ایرانی بیش از پیش به عرصه اجتماع وارد و نقش او در امور اجتماعی و سیاسی نمایان شد. گفتمان مشروطه و تحول جامعه و آزادی های ناشی از آن، فرصت و امکانات لازم را در اختیار زنان قرار داد تا دیدگاه های خود را علناً مطرح کنند و به اشکال مختلف در جهت تحقق آن بکوشند. از ابزارهای مهم آن ها برای نیل به این هدف ها، انتشار روزنامه های زنانه و ایجاد انجمن های اجتماعی سیاسی بود. یکی از مدافعان حقوق زنان در اواخر دوره قاجاریه شهناز آزاد (رشدیه) بود. وی با تأسیس نشریه نامه بانوان به دنبال بیداری و آگاه کردن زنان از حقوق و جایگاه خود بود. این روزنامه به چاپ مقاله هایی می پرداخت که فقط به قلم زنان نوشته شده بود و بحث اصلی آن تعلیم و تربیت دختران و زنان ایران و اصلاح تفکر عدم حضور زن در اجتماع بود. این پژوهش درصدد است مطالبات اجتماعی و فرهنگی زنان را از دیدگاه نشریه نامه بانوان و شخص شهناز آزاد بررسی کند.

Women's socio-cultural demands published in the Ghajar era press

Ghajar era opened up a new chapter in the life of Iranian women; as a result of intellectual growth in this period Iranian women got a chance to enter social scenes more than before, and their role appeared in social and cultural events. Constitutional discourse, social development and resultant freedom created a chance for women to openly express their perspectives and try to realize them; publishing feminist journals and establishing socio-political associations were among the most important means they used to achieve this aim. Shahnaz Azad (Roshdeeh) was one of the women's rights defenders in the late Ghajar era. Publishing Lady's journal, she sought to awaken and illuminate women about their rights and status. The journal published articles written by women only, mainly discussed Iranian female education and revised the idea of women absence in society. This research aims to study women's socio-cultural demands from Shahnaz Azad viewpoint and Lady's journal as well.

تبلیغات