آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۹

چکیده

در نظر شاعران معاصر فلسطینی خاک وطن اشغالی به مثابه دلبری است با بی نهایت نام های فریبنده و زیبا. شاعر برای دست یافتن به محبوب خود [وطن] از روزن? خیال وارد می شود و نگاه ویژه و متفاوتی به آن دارد. پس از وقوع حوادث سخت و بحرانی فلسطین که با اشغال این سرزمین در 1948 به اوج خود رسید، شاعر از «زن»به عنوان نمادی برای بیان احساس و شدت دلبستگی خود به وطن بهره جست. از این رو برای برانگیختن شور حماسه و ایثار در کالبد بی جان هموطنانش، میهن اشغالی خود را به زیبارویی دربند تشبیه می کرد که جوانان وطن برای آزادی او از بذل جان دریغ نورزیده اند. مسلماً جنیست شعرای فلسطینی در کیفیت بهره گیری از این نماد و نوع نگرش و تفکر آنان بی تأثیر نبوده است. نگارندگان در این پژوهش کوشیده اند تا به جستجوی نگاه نمادین شعرای فلسطینی به زن، از خلال آثار و اندیشه های دو تن از شاعران برجست? این سرزمین یعنی فدوی طوقان و ابوسلمی بپردازند.

A symbolic View to “the Woman” in Contemporary Palestinian Poetries

In the eyes of contemporary Palestinian poets the Occupied Land illustrates a sweetheart boasting an endless number of ravishing names. The poet gets their way through to their sweetheart (homeland) by a figment of their imagination and takes a specific and different look at it. After the start of hardships in Palestine and its occupation at the pinnacle of crises, the “woman” was looked at as a symbol to express feelings and show the strong love of homeland. For this very reason, in order to motivate their hopeless citizens, they have pictured Palestine allegorically as a beauty incarcerated and the youths struggle to set her free with bestowing their lives. The gender of Muslim Palestinian poets has definitely been affective on quality of the way of they utilize the symbol and their opinion towards it. This study seeks to find the symbolic points of views of Palestinian poets through the works and ideas of two prominent poets of that land: Fadavi Toqan and Abou Salma.

تبلیغات