زن ورانگی در بستر جنگ در آثار لویی آراگون (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
لویی آراگون، در این جستار به عنوان یک شاعر و نویسنده معاصر مطرح می شود؛ شاعری که در طول جنگ جهانی دوم میان زن ورانگی و تعهدمندی به میهن، شکافی نمی بیند. در اثر او، زن پاس داشته می شود، به رغم آنانی که زن را گرانباری بر گرد? مرد جنگاور می شمرند. در واقع بخشی از آثار او در هیمن? پیشگاه زنانه الزا است؛ تا بدانجا که تعهدمندی و میهن پرستی او به چالش کشیده می شود. اما این چشم انداز نمی تواند خواننده آشنا با افشر? تاریخی و اجتماعی این اشعار را گمراه کند؛ با ره گیری تصویر زنان در اشعار آراگون، چه در سطح و چه در عمق مضامین، نرم نرمک تصاویر دیگری رخ می-نمایند: از الزا تا فرانسه، خطی ممتد کشیده شده است. فرانسه در پی آیند نگار? عاشقانه الزا و تصاویر زنان پر آوازه است. فرانسه یا الزا، دو واژه با صفاتی یکسان: نیاز، زنانگی، شاعرانگی، ارزش هایی که ایدئولوژی مردانه نازی را می لهند. پس عشق نیز در اینجا طرحی دوگانه به خود می گیرد، عشقی انسانی و در عین حال عشق به میهن. این است منش شعرگوی متعهدی که با آفرینش لفافه گویی ها در اوان جنگ، نقشی ارزنده در زایش شعر مقاومت داشت. او فرانسه را نهانی می پرستد، فرانسه ای که در طول جنگ و به دلیل حضور غیر فرانسویان اندوهناک است. پس با نشان دادن تصویری از نیاز زنانه، نیاز فرانسه را در گوش هموطنانش بانگ می زند تا به یاری میهن بشتابند، عشق مشترکی که در بند است.The feminism in war context Acccording to Aragon’s poems
In this article, Louis Aragon is introduced as a contemporary feminist poet and writer; A poet who engaged simultaneously and identically in the two phenomena, Feminism and Resistance, during the World War II. He, unlike those who consider women as limits to the power of the battlers, praises women in all his works. He explicitly declares that it has been his beloved who has granted him the spirit and vigor to resist and continue living within the war. His themes, styles and examples and, in fact, the major parts of his works are full of Elsa’s feminine presence; and he does so, so exaggeratedly in some eras of his life, that nearly puts all his commitments to his country and nationality in doubt. But these panoramas are not able to mislead the reader who is aware of the depression and censorship atmosphere of the same era; an era which affects the structure and superposes the common contents of all his works.
There commences and continues a movement, from Elsa to France, traversing the evocation of other feminine figures, images of beauty and magnificence of culture. Aragon has attributed to France too, all the values he had primarily dedicated to his beloved, as an adorable and lively feminine character. This image is greatly developed in “More beautiful than the Tears”, in which the admiration of one’s homeland is being manifested through the exaltation of a feminine body.
Love, herein, finds a dual aspect. It is, at the same time, a human love and the love for one’s homeland; a homeland, of which the flag is defined through the very feminine images.
This is the manner of a French poet-writer, who, initiating the Poetry of the Resistance through adopting an implied style so as to seem legal against its contemporary censorship ambiance plays a brilliant role within the war. He impliedly praises France, which is frustrated by the war and summons up his compatriots to save their common love, their homeland, France; which is, per se, well realized in the emblematic eyes of Elsa, his beloved woman
تبلیغات
