رابطه فرسودگی شغلی و خودتنظیمی با توجه به نقش میانجی گر اهمال کاری: یک الگوی ساختاری
آرشیو
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی الگوی مفهومی رابطه فرسودگی شغلی با خودتنظیمی و نقش میانجی گر اهمال کاری بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و روش تحلیل آن از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران دوره های ابتدایی شهر مشهد منطقه تبادکان تشکیل دادند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعداد 240 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اهمال کاری تاکمن، فرسودگی شغلی مسلش و خودتنظیمی براون و همکاران استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بودند که فرسودگی شغلی با خودتنظیمی دارای رابطه منفی و معنی دار بوده و با اهمال کاری رابطه مثبت و معنی دار داشته است. همچنین نقش میانجی گر متغیر اهمال کاری شغلی نیز بر اساس یافته های پژوهش حاضر تأیید شد.The Relationship between Job Burnout and Self-Regulation Considering the Mediating Role of Procrastination: An Structural Model
The aim of this study was to investigate the conceptual model of the relationship between job burnout with self-regulation with mediating role of procrastination. The research method in this research was descriptive correlational using structural equation modeling. Statistical population of this study consisted all of the administrators of elementary schools in Mashhad, Tabadkan region. From this population 240 administrators were selected by simple random sampling method. The instroments included Tuckman procrastination, Maslach burnout and Miller and Brown self-regulation questionnaires. The findings suggested that job burnout has negative and significant relationship with self-regulation, and has a positive and significant relationship with procrastination. Also, the mediating role of procrastination has been supported.
تبلیغات
