تجلّی اندیشه ها و دلتنگی های سیاسی در اشعار سیاوش کسرایی و بدر شاکر السیّاب (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ادبیات انتقادی و اعتراضی منعکس کننده جهت گیری ها و دغدغه های معترضان علیه حاکمیت هاست. این اندیشه ها که خودآگاه و یا ناخودآگاه در آثار شاعران مجال ظهور می یابد؛ زمینه مشترکی را در ادبیات ملل مختلف فراهم کرده است. اشعار سیاوش کسرایی و بدر شاکر السیّاب (شاعر عراقی) به دلیل مواجه شدن با ناکامی های سیاسی مشابه از این جهت قابل بررسی است. یافته های پژوهش پیش رو حاکی از آن است که ناامیدی، دلتنگی و سرخوردگی سیاسی از بن مایه های اصلی اشعار هر دو شاعر است. هر دو با پناه بردن به حسرت و تنهایی، ابراز عشق به وطن، استفاده از اسطوره ها، گله از زمانه و مردم زمانه و ابراز انزجار از خائنان برای بیان دلتنگی های سیاسی خود بهره برده اند. هر دو به دنبال بهشت گمشده ای جهت رهایی از فضای سیاسی موجود هستند. احساس شکست، فریب خوردن، سرگشتگی و حتی پشیمانی در اشعار کسرایی بارزتر است. امید و ناامیدی در اشعار کسرایی پابه پای هم پیش می روند ولی در اشعار سیّاب با دو مرحله زندگی اش در ارتباط اند. تنهایی و مرگ اندیشی در اشعار هر دو شاعر وجود دارد.Manifestation of Political Thoughts and Nostalgia in Siavash Kasrai and Badr Shakir Al-Sayyab’s Poetries
Critical and objective literature reflects the orientations and concerns of protesters against the regimes or governments. These ideas that appear in the works of poets consciously or unconsciously provide a common ground in the literature of different nations. Poetries by Siavash Kasrai and Badr Shakir al-Sayyab (Iraqi poet) can be examined in this regard due to facing similar political failures. The findings of the present study indicate that despair, nostalgia and political frustration are the main themes of both poets’ poetries. Both have resorted to regret and loneliness, expressing love for the homeland, using myths, complaining about the times and the people of the time, and stating disgust with traitors to express their political nostalgia. Both are looking for a lost paradise to get rid of the existing political atmosphere. Feelings of failure, deception, confusion and even remorse are more pronounced in Kasrai's poems. Hope and despair go hand in hand in Kasrai's poems, but in Sayyab's poetries they are related to two stages of his life. loneliness and morbidity can be seen in both poets’ poetries.
تبلیغات
