جلوه کار و کوشش از نگاه حکیم سنایی، حکیم انوری و خاقانی شروانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کنکاش در اعماق ادبیات کهن ایران، به عنوان یک سند مهم تاریخی، موجب آشنایی بیش تر ما با گذشته اجتماعی خویش می شود؛ کار و تلاش برای استمرار حیات و رفع نیازهای خویشتن و همنوعان به عنوان یک ضرورت از گذشته تا به امروز بوده است. وجود ضرب المثل های فراوان در خصوص کار و تلاش نشان دهنده اهمیت آن نزد بزرگان و دقت مردمان در گسترش فرهنگ کار می باشد. به عنوان فرهنگ ادب عامه و نگاه جامعه شناختی با مراجعه به دیوان سنایی ، انوری و خاقانی ، به عنوان سردمداران نقد اجتماعی، می بینیم که سنایی پس از دوران تحول، به نقد جامعه و به ویژه مشاغل پرداخته و با شجاعتی کم نظیر از نقد شاه تا گدا پروا ندارد و مخالف سرسخت بیکاری است. انوری تعدد و تنوع مشاغل را لازمه کار اجتماعی دانسته و با توجه به زبان و بیان ساده و نزدیک به گفتارش، امثال و حکم بسیاری در خصوص کار از او به جا مانده است.The manifestation of work and effort from the point of view of Hakim Sanaei, Hakim Anvari and Khaghani Shervani
Exploring the depths of ancient Iranian literature, as an important historical document, leads us to become more familiar with our social past; Work and effort to continue living and meeting the needs of self and fellow human beings has been a necessity from the past to the present. The existence of many proverbs about work and effort shows its importance to the elders and the accuracy of the people in spreading the culture of work. As a culture of popular literature and sociological view, referring to Sanai, Anvari and Khaghani Divan, as the leaders of social criticism, we see that Sanai, after the transformation period, criticized society, especially jobs, and he doesn't have fear of criticizing king to beggar with a unique courage and he is strongly opposed to unemployment. Anwari considers the multiplicity and variety of jobs as a necessity of social work, and according to his simple language and expression which is close to his speech, many proverbs and rulings about work have been left from him.
تبلیغات
