بررسی تطبیقی رویکرد وجودگرایی در آثار و اندیشه سهراب سپهری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سهراب یکی از شاعران عارف مسلک معاصر است که در سرایش «هشت کتاب» خود، به یک سفر درونی دست زده است. بررسی مضمونی اشعار سهراب سپهری ، او را در زمره شاعران پدیدارنگری قرار می دهد که نخستین درها را به روی ادراک و آگاهی از هستی خویش می گشاید و در وحدت با جهان پیرامون، به سوی معرفت شناسی و نگاهی هستی شناسانه سوق می یابد. از میان مکاتب روان شناسی موجود، رویکرد وجودگرایی، تنها مکتبی است که به صورت مستقیم و با تأسی از فلاسفه و مؤلفین وجودی و پدیدارنگر، انواع مختلف هیجانات و اختلالات روانی را از نقطه نظر هستی شناسانه خود می نگرد. دیدگاه یالوم ، با تمرکزش بر «مسلمات هستی»، یعنی مرگ، آزادی، انزوا و پوچی، و با تأکیدش بر رابطه به منظور گفت وگو درباره این مسلمات، نقشه ای در اختیار درمان هستی گرا- انسان مدار قرار داد. این ها نقش بسیار مهمی در هر یک از سطوح ساختار روانی فرد برعهده دارند و در ارتباط تنگاتنگ با کار بالینی اند. به علاوه، به وجود آورنده یک اصل سامان دهنده محوری نیز هستند.A Comparative Study of the Existentialist Approach in the Works and Thought of Sohrab Sepehri
Sohrab is one of the contemporary mystic poets who have acted an inner journey in writing his "Hasht Ketab". The thematic study of Sohrab Sepehri's poems places him among the poets of phenomenology who open the first doors to the perception and awareness of his existence and in unity with the world around him, lead to epistemology and ontological view. Among the existing schools of psychology, the existentialist approach is the only one that directly and with the help of existential and emerging philosophers and authors, looks at different types of emotions and mental disorders from its ontological point of view. Yalom's view provided a map for ontological-humanistic treatment by focusing on the "certainties of existence," i.e, death, freedom, isolation, and emptiness, and by emphasizing the relationship in order to discuss these certainties. These things play a very important role in each level of the individual's psychological structure and are closely related to clinical work. In addition, they create a central organizing principle.