نوآوری سنایی در قلندریات و تأثیر آن بر عطار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سنایی شاعر پیشگامی است که مسائل عرفانی را در حوزه غزل و قصیده وارد کرد. سنایی نماینده شعر اخلاقی و عرفانی زمان خویش است. استفاده از مضامین رندانه و مفاهیم قلندرانه چنان جایگاهی دارد که پس از سنایی ، شعرایی همچون عطار و مولوی و حافظ ، آن ها را در شعر خود به کار برده اند. روح خاصی در عرفان سنایی ساری و جاری است که با عرفای قبل و بعد از او تفاوتی دارد به طور مثال قلندر در شعر عطار جلوه های منفی و مثبت دارد اما حکیم سنایی با شیوه ملامتی، از هرچه نام مسلمانی و ظاهری خداپسندانه اما باطنی نفرت انگیز دارد، دوری می کند. خرابات و پیر خراباتی و ویژگی های او دو عنصر مهم در قلندریات سنایی به شمار می رود. از طرفی در تحلیل محتوایی غزلیات عطار هم بسامد مفاهیم ملامتی چشمگیر است. در این گفتار به این معانی و مفاهیم و مقایسه مختصری با غزلیات عطار عارف پرداخته می شود.Sana'i's Innovation in Qalandariat and its Impact on Attar
Sanai is a pioneering poet who introduced mystical issues in the field of odes and sonnet. Sanai represents the ethical and mystical poetry of his time. Applying rhetorical themes and Qalandarian concepts has such a status (for him) that poets such as Attar , Rumi, and Hafez have used them in their poetry and followed his style. Specific spirit runs in Sanai 's mysticism which is completely different from the mystics before and after him. Qalandar owns positive and negative manifestations in Attar's poetries for instance but Sanai avoids Musalmanism and pious appearance. Tavern and Sufi are two important features in Sanai's Qalandariat. On the other hand, the frequency of reproachful concepts is also significant in the content analysis of Attar's sonnets. This paper studies the abovementioned meanings and concepts and a brief comparison with Attar's sonnets is discussed as well.