بررسی تطبیقی اشعار انگلیسی آغازین و پایانی جنگ جهانی اول بر اساس مفهوم هژمونی و ضد هژمونی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش پیش رو دو گروه از شاعران جنگ جهانی اول ادبیات انگلیسی را بر اساس نظریات آنتونیو گرامشی مورد خوانش تطبیقی قرار می دهد. گروه اول، که دربرگیرنده چهره هایی همچون هنری نیوبولت ، روپرت بروک ، جسی پوپ ، آلیس مِینل ، آلیو لیندسِی و جان مک کری می شود را می توان شعرای وابسته به نظام حاکم نامید که در آغاز جنگ اشعاری موافق با جنگ می نوشتند و دسته دوم، که شامل نویسندگانی همچون زیگفرید سوسون ، رابرت گریوز و ویلفرد اوون می شود را می توان شعرای مخالف با سیاست های نظام حاکم خواند که در پایان جنگ اشعاری ضد جنگ می سرودند. با توجه به اینکه درونمایه های وطن، مذهب و مرگ از جمله شاخصه های اصلی نوشته های مربوط به جنگ است، این پژوهش به بررسی این درونمایه ها در قلم شاعران مد نظر می پردازد. در این راستا، تعاریف گرامشی از نخبگان و دسته بندی آن ها به سنتی و ارگانیک، و همچنین مفاهیم هژمونی و ضد هژمونی در درک هر چه بهتر خوانش مد نظر یاری می رسانند.A Comparative Study on English Poems in Early and Final World War I based on Hegemony and Anti-Hegemony Concept
The present study compares two groups of World War I poets of English literature based on Antonio Gramsci viewpoints on comparative reading. The first group which includes characters such as Henry Newbolt, Rupert Brooke, Jesse Pope, Alice Meynell, Alio Lindsey and John McCray may be known as the poets of the government who composed pro-war poems at the beginning of the war. Siegfried Sassoon, Robert Graves, and Wilfred Owen who can be called poets opposing the policies of their regime and composed anti-war poems at the end of the war. Since the themes of homeland, religion and death are among the main features of war-related writings, this study examines the mentioned themes in the poets' poetries. In this regard, Gramsci's definitions of elites and their categorization into traditional and organic as well as hegemonic and anti-hegemonic concepts helps better understand of the intended reading.
تبلیغات
