آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۹

چکیده

سابقه زیبایی شناسی را باید در میان اقوام کهن و باستانی جست وجو کرد نخستین گام ها را در این مسیر تمدن های ایران، هند و یونانی برداشته اند و دستاوردهای خوبی را به یادگار گذاشته اند. مکتب زیبایی پرستی در عرفان ایرانی اسلامی با استفاده از دستاوردهای حکمت یونانی و اشراق شرقی و به ویژه با بهره گیری از حکمت ایران باستان در قرون نخستین اسلامی شکل گرفته و با استفاده از تعالیم قرآنی به مکتب بزرگی در عرفان اسلامی تبدیل شده است. البته بزرگان این مکتب همگی ایرانی بوده اند. عرفای بزرگی همچون مولانا جلال الدین رومی و عطار نیشابوری که همواره عشق به جمال پرستی و زیبایی شناسی در آثار عرفانی آن ها موج می زند. عطار نیشابوری نیز معتقد بر انعکاس جمال حق در سایر مخلوقات است؛ به خصوص معشوق زمینی که در داستان شیخ و دختر ترسا در «منطق الطیر» آمده است. در این مقاله کوشش شده است تا با نگاهی بر آثار و اندیشه های عرفانی عطار و مولانا درباره مفهوم زیبایی و زیبایی شناسی در عرفان اسلامی مطالبی ارائه گردد.

Evidences of aesthetics in Attar and Rumi’s mysticism

The aesthetics’ background should be sought among olden and ancient tribes. The first steps have been taken by the civilizations of Iran, India and Greece this direction, and they have left good achievements in memory. Aestheticism school in Islamic Iranian mysticism was formed in initial centuries of Islam applying the achievements of Greek wisdom and Eastern enlightenment, especially with the use of ancient Iranian wisdom, and has become a major school in Islamic mysticism enjoying Qur'anic doctrines.  The pioneers of the mentioned school were all Iranians. Great mystics such as Maulana Jalaluddin Rumi and Attar Neyshaburi, whose willing for beauty and aestheticism have always been remarkable in their mystical works. Attar Neyshaburi also believes in the reflection of the truth beauty in other creatures; Especially the earthly lover who is mentioned in the story of Sheikh of Sana’an and the Christian Girl in " Manṭiq-uṭ-Ṭayr " (Conference of Birds).  The present article attempts to provide information about the concept of beauty and aesthetics in Islamic mysticism by considering Attar  and  Rumi’s mystical works and ideas.

تبلیغات