بررسی تطبیقی روابط بینامتنی قرآن کریم و سروده های عربی خاقانی و سعدی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از میان تمام منابع پیشامتنی در ادبیات فارسی و عربی، قرآن کریم به واسطه الهی بودن و تمایز ذاتی با آثار ساخته شده توسط انسان ها و اشتمال بر آیات و مضامین و قصص غنی و بی همتای خود کامل ترین سرچشمه برای الهام گیری شاعران و نویسندگان مسلمان به شمار می رود. برقراری روابط بینامتنی با قرآن مجید مستلزم تسلط بر زبان عربی و انس و آشنایی با قرآن کریم است. خاقانی و سعدی دو شاعر نامور زبان فارسی هستند که به لطف دارا بودن دو مزیت مذکور، علاوه بر اشعار پارسی به زبان تازی نیز اشعار شیوا و غرّایی سروده اند. این دو شاعر در تازی سروده های خود نیز مانند اشعار فارسی روابط بینامتنی متعدد مشتمل بر تلمیح، اقتباس، تضمین و تحلیل با قرآن کریم داشته اند. در این مقاله که بر اساس روش تحلیلی و تطبیقی فراهم آمده، کوشیده ایم تا با ذکر نمونه هایی از اشعار عربی هر دو شاعر و ترجمه آن ها، شیوه های روابط بینامتنی میان قرآن کریم و اشعار عربی آنان را بررسی و چگونگی و بسامد کارکرد این شیوه ها را تبیین نماییم و مقایسه ای تطبیقی از این دیدگاه میان سروده های عربی آنان به عمل آوریم. با توجه به اینکه تا کنون مقاله ای به طور اخص به این موضوع نپرداخته است، انتظار می رود این پژوهش راهگشای تحقیقاتی از این دست باشد.Comparative Study on Intertextual Relation between Holy Quran and Sa’adi and Khaqani’s Arabic Poetries
Holy Quran is the most complete source for Muslim authors and poets’ inspiration amongst all pre – textual references in Arabic and Persian because of Its Divinely and Distinctiveness features and the comprehensive and rich stories, concepts and Verses in. Making intertextual relation with Holy Quran needs fluency in Arabic language and being familiar with Holy Quran. Khaqani and Sa’adi both are famous Iranian poets who owned both mentioned virtues and advantages and composed eloquent Arabic poetries beside their Persian ones. Two poets applied intertextual relations such as implicit, borrowing, guarantee and analysis in their Arabic poetries such as Persian ones. The present article – which is compiled with comparative – analytical method – attempts to express both poets’ Arabic samples and their translations in order to survey the status and frequency of applying abovementioned methods of intertextual relations comparatively. Since such article has not studied the issue, we hope this paper may pave the way for researching in the field.
تبلیغات
