بررسی سی بیت از ترجمه الشّواربی از غزلیات حافظ با رویکرد زبان شناختی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حافظ شیرازی به عنوان شخصیّتی ادبی- عرفانی در جهان عرب مورد توجه ادیبان و شاعران فراوانی قرار گرفته است. استفاده از اصطلاحات عرفانی از قبیل عشق آسمانی، خرقه، می و ... در اشعار شاعران عرب زبان نشان دهنده نفوذ و تأثیر اندیشه حافظ در ادب عربی است. ابراهیم امین شواربی یکی از مترجمانی به حساب می آید که زمینه را برای آشنایی اعراب با دیوان حافظ فراهم کرد. ترجمه غزلیات حافظ از ابراهیم امین شواربی یکی از نمونه های زیبا و شایسته ترجمه های شعر است. شواربی در این راستا، پایه کار خود را ترجمه غزل ها به نثر نهاده است. در این مقاله نگارنده بر آن است تا بر اساس شیوه توصیفی- تحلیلی و با رویکردی زبان شناختی، دریافت و تلقی مترجم را مورد نقد و بررسی قرار دهد. برخی نتایج بدست آمده حاکی از آن است که با وجود تمامی دقتی که شواربی در این کتاب به کار بسته، اما در دریافت معنی و به عبارتی تلقّی وی، لغزش هایی به چشم می خورد. اغلب لغزش ها و کژفهمی ها در این اثر از عدم توجه به عوامل برون زبانی، کم توجهی به عناصر فرهنگی متن مبدأ، ترجمه واژه ها بر اساس ساختار زبان عربی و بی دقتی به ایهام نهفته در زبان حافظ ناشی می شود.A Critical Study of the Translation of Thirty Lyrical Couplets of Hafiz by Ibrahim Amin Al-Shawarebi: A Linguistic Approach
As a literary-mystical figure, Hafiz Shirazi has been the focus of attention among many poets and literary figures in the Arab world. The employment of such mystical terms as celestial love, cloak, wine, etc. by the Arab poets in their poetry shows the influence of Hafiz’s thought on the Arab literature. Ibrahim Amin Al-Shawarebi, as an Arabic translator, paved the ground for the familiarization of the Arabs with the Hafiz’s Divan. The Translation of Hafiz’s lyrical poems into Arabic language by Ibrahim Amin Shawarebi is an example of a felicitous and beautiful one in the poetic translation. In this respect, Al-Shawarebi based his work on the translation of Hafiz’s sonnets into prose. In this study, the researcher aims to analyze and criticize his (Ibrahim Amin Shawarebi) translations in the light of linguistic criticism, perception, and understanding through the descriptive and analytical methods. The results showed that there are some misunderstandings in Al-Shawarebi’s translations, although he did his best to provide a careful and meticulous work. Many of these problems originate from the translator’s negligence of the extra linguistic factors, his little attention to the cultural elements of the source language, basing his translation of Persian vocabularies on the linguistic structure of Arabic language, and his ignorance of hidden puns behind the Hafiz’s word.
تبلیغات
