بررسی تطبیقی نیک سرشتان و بد سرشتان در بهشت گمشده و شاهنامه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آثار حماسی شناسنامه و هویت هر کشوری هستند و به جرأت می توان گفت کشور بدون آثار حماسی سرزمینی است بی هویت. دو اثر حماسی عظیم در ادبیات جهان عبارت اند از «شاهنامه» حکیم فردوسی که بارها و بارها درباره آن نگاشته اند و خواهند نگاشت و دیگری «بهشت گمشده» جان میلتون انگلیسی که گرچه به هیچ عنوان هم شأن و هم طراز «شاهنامه» فردوسی نیست و نخواهد بود اما جایگاهی در عرصه ادبیات جهانی دارد. در این بین «شاهنامه» و «بهشت گمشده» دارای مشخصات و ویژگی های مشترکی هستند که به نظر می رسد تا کنون از بررسی آن ها به صورت تطبیقی غفلت شده و جای دارد که مورد بررسی قرار بگیرد و آن تشابه نسبی شخصیت های خوب و بد(نیک سرستان و بد سرشتان) آن آثار عظیم و فاخر می باشد. گرچه تفاوت های بسیاری از نظر نگارش، درون مایه ها، بنمایه ها، زمینه و سلوک شخصیت ها در این دو اثر حماسی کاملاً مشهود می باشد، اما با این وجود بررسی نقطه مشترک هردو نویسنده حماسی که تأکید بر جدایی شخصیت های نیک سرشت و بدسرشت و تأثیر آن ها بر زندگی جهانیان است بارز می باشد و این مقاله در صدد است تا این مطلب را از زوایه ای دیگر بررسی نماید.Comparative Study of Good Natured and Bad Natured in Paradise Lost and Shahnameh
Epic works are the identity and character of each country and could be bravely claimed that a country without epic works is faceless. Two great epic masterpieces of the world are Ferdowsi's Shahnameh who has been written about repeatedly and will and Paradise Lost by John Milton which is not comparable to Shahnameh but is of universal position. Paradise Lost and Shahnameh have commonalities in feature and characteristics that it seems rare comparative studies has been done so far; one of the commonalities is in the relative similarity of good and bad characters, although there are many differences in composition, theme, context and characters, the emphasis is the separation of good natured and bad natured and their effects on the people of the world.
تبلیغات
