بررسی تطبیقی وطن دوستی محمود درویش و ملک الشعرای بهار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگر شعرهای مربوط به فلسطین را تحت سه عنوان آوارگان فلسطینی، فداییان و مضامینی از قبیل بازگشت به فلسطین و فریاد رهایی فلسطین تقسیم کنیم؛ مشخص می شود که پس از 1967 که جنبش مقاومت فلسطین حضور گسترده خود را در نبرد با اسرائیل آشکار ساخت؛ شعرهای بسیار باارزشی در این رابطه سروده شد. محمود درویش شاعر مقاومت فلسطین(2008-1941م)، پس از 1967 شهرت بسزایی یافت. اشعار او را می توان به سه دوره طفولیت هنری با گنجشکان بی بال، میانه سالی با برگ های زیتون و دروه عمق و اصالت و پختگی با عاشقی از فلسطین و... طبقه بندی کرد. او یک گام عقب نشینی را خیزشی برای ده گام پیشرفت می شمارد و با عشقی که در دل دارد خطاب به هم وطن زجرکشیده فریاد می زند که هفت آسمان را تسخیر خواهیم کرد. با توجه به اینکه شعر محمود درویش نبض پنده ادبیات معاصر فلسطین است و در میان فریادهای امتناع و پژواک گلوله ها و آوای خون آلود پناهندگان؛ نشو و نما یافته، در این مقاله سعی بر آن است تا جلوه های ادبیات مقاومت، چون هویت ملی و وطن پرستی، تحریک غیرت ملی، مبارزه با ظلم دیرپا، تهدید و نصحیت دشمن و ایجاد امید در شعر او بررسی شود.Comparative Study of Mahmoud Darvish and Bahar's Patriotism
If the Palestinian – related poetries are divided into three titles as Palestinian displaced, devotees and concepts such as return to Palestine, it would be illuminated that after 1967 which Palestine demonstrated its presence in the battle with Israel, many poetries were composed. Mahmoud Darvish – Palestinian resistance poet – became famous after 1967. His poetry could be divided into three stages as beginner with featherless sparrows, intermediate with olive leaves and advanced with love to Palestine. He knows pullback as ten jumps to developments. Since his poetry is the heart of the Palestine's contemporary poetry this the present paper tries to study the resistance literature manifestations such as national identity, patriotism, fight against the old persecution and motivation.
تبلیغات
