آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۹

چکیده

پیامبر گرامی اسلام، سرور جهانیان، چراغ هدایت و راهنمای بشر بوده است. مدح و ستایش ایشان از موضوعاتی است که پس از ظهور اسلام بسیاری از شاعران از زبان ها و فرهنگ های مختلف به آن پرداخته اند. این موضوع در میان شاعران عرب زبان و نیز شاعران کُردزبان از اهتمام ویژه ای برخوردار است و آثار ارزشمندی از آنان در این باره برجای مانده است. عبدالرحیم برعی، شاعر یمنی قرن هفتم، و ملاعبدالکریم مدرس، شاعر توانمند کردزبان معاصر و مترجم قرآن کریم، دو شاعر هستند که بیشتر دیوان شعر خود را به حمد و ثنای پیامبر اختصاص داده اند. نویسندگان این مقاله برآنند با تکیه بر مکتب آمریکاییِ ادبیات تطبیقی و با استفاده از روش توصیفی تطبیقی، سیمای پیامبر و مدح ایشان را در دیوان برعی و دیوان «ثه نا و سکالا» (ستایش و التماس) ملاعبدالکریم مدرس بررسی نموده؛ وجوه افتراق و اشتراک آن را در شعر آنها بیان کنند.

A Study of the Similarities and Differences in the Views of Baraei and Modarres on Prophetic Eulogies

The Holy Prophet, the lord and master of the world, has been a beacon to guide human beings. Eulogizing him is among the issues that have been worked on by so many poets from different languages and cultures after the advent of Islam. This topic became very important and of special delicacy for Arab and Kurd poets, who penned valuable works on the subject. Abdu-Rahim Baraei, a Yemeni poet of the seventh century, and Mullah Abdul Karim Modarres, a Kurdish competent contemporary poet and translator of the Holy Quran, are two poets that have dedicated most of their poetry to praise and eulogize the Holy Prophet. The authors relying on the American school of comparative literature use a descriptive–comparative method to study the Diwans of Baraei and "Sana va Sakala" (praise and begging) by Mullah Abdul Karim Modarres, there they study the features of the Prophet and his praise in the poems of these two poet and review the common points and differences between their poems.  

تبلیغات