"اغراق" در زبانِ حماسی فردوسی و متنبّی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جلوه های اغراق در نزد ملّت های مختلف با توجّه به شرایط فرهنگی و جغرافیایی و باورهای قومی متفاوت است در فرهنگ ایران و عرب اغراق بیشتر جنبه ی عینی دارد و غالباً در بزرگ نمایی های فیزیکی ظهور می یابد: کوه های بسیار بلند، چاه های عمیق، پهلوانان قد بلند، پرخوران سیری ناپذیر و ... . وجه افتراق این دو نیز در بسامد بالای بکارگیری غلوّ مردود است؛ چرا که از دیر بازگفته اند که اگر ممدوح شاه بود هر چه می خواهی بگو؛ و لذا اغراق های شعر متنبّی که بیشتر در حوزه ی مدایح درباری بوده با همین مسئله مواجه است، یعنی با وجود هنر شاعری منحصر بفرد و بی نظیرِ شاعرش، دچار نقصان شده، عیب و نقصی که در شعر دوره های بعد از فردوسی نیز اندک اندک سبب انحطاط شعر فارسی گردید بنابراین؛ متنبّی بر خلاف فردوسی که دارای اغراق های مفاخره آمیز و پرقدرتی است، گاهی اوقات دچار گزافه گویی های بسیار شده است. انجام یک بررسی دقیق در زمینه ی اغراق های شاهنامه و یا اشعار متنبّی، مستلزم فراهم آوردن کتابی به اندازه دیوان شعر متنبّی و یا شاهنامه فردوسی است. در این مقاله تلاش بر آن بود تا مطالبی را برگزینیم که دارای ارزش هنری بیشتری بوده از ذکر نمونه های بی ارج و منزلت که تعبیر بر همان غلوّ مردود می شوند اجتناب گردد. امید است خواندن آن برای خواننده محترم خالی از لطف نباشد.The Comparison of Exaggeration between Firdausi's Epic Language and Motenabbi's
: The exaggerated flaunts are so different among various nations and it does matter with taking into account to the cultural and Geographical conditions, and various ethnic beliefs. In Iran and Arab cultures the exaggeration has further objective aspects and usually emerged in physical zooming as Very Height Mountains, deep wells tall athletes, Insatiable overeating and so…on. The distinctions between the exaggerated use of high frequency has been failed. May be the reason behind it, returns to the same famous phrase "say whatever you want if king exists" so Motenabi' Poetry exaggeration, belonged to the scope of praise and worship the kings, which means with the existence of unique art of poetry, the Poet has diminished in his poetry. On the other hand this problem caused to decline Persian Poetry after Firdausi periods. So, Motenabi's poetry, unlike Firdausi's poetry, contained Powerful figures. Sometimes, a lot of bounce in it is found. In fact the accurate consideration in Shahnama exaggeration or Motenabi' poetry should prepare a huge book as the size of Firdausi's Shahnama or the motenabi's poetry court. The main purpose of this investigation, was a kind of attempting to select some valuable subjects with more artistic value and tried to be avoided from failed exaggerated or invaluable subjects. We hope to make them enjoyable for right readers in this field.
تبلیغات
