آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۹

چکیده

در میان ادبیات جهان، دو ادب فارسی و عربی با وجوه مشترک فراوان می توانند سهم به سزایی را در پژوهشهای تطبیقی داشته باشند. خردورزی و عقل مداری و به تعبیر زیباتر حکمت، یکی از این وجوه مشترک و قابل مقایسه است. امرؤالقیس کندی سرآمد سخنسرایان عرب در یک کفه ترازوی این قیاس و رودکی سمرقندی، آدم الشعرای شعر فارسی در کفه دیگر جای گرفته است. امرؤالقیس، روزنه هایی از حکمت جاهلی را با استمداد از فطرت و تعالیم گذشته و تجربه زندگی در اشعارش پیاده کرده و رودکی نیز با همین مفاهیم یادشده، ولی با در دست داشتن گنجینه مهم تر، یعنی اسلام، که چشمه بینش و خردورزی است، پا به عرصه شعر نهاده است.

A comparative study of motto and wisdom in Emra-Ol- Gheys and Rudaki’s Poems

In the world literature, both Persian and Arabic literature with much in common can have an important role in comparative research. Wisdom or rationalism and in more beautiful words, motto, is one of these common and comparable ways. Emra-Ol-Gheys-Al Kennedy, the pre-eminent of Arab belletrist, is placed on one side of the balance of this analogy, and Rudaki Samarkandi, known as Adam-O-Shshoara, i.e. the originator of Persian poetry, is located on the other side. Emra-Ol- Gheys, has implemented windows of the wisdom in his poems with the help of nature and teachings of the past and life experience of Jaheli epoch; and Rudaki also has come into poetry with the same mentioned concepts, but with a more important treasure in hand, namely Islam which is the source of insight and wisdom.  

تبلیغات