بررسی تطبیقی مفهوم «فنا» در شعر حافظ و تائیه کبری ابن فارض (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ابن فارض از بزرگ ترین سرایندگان شعر صوفیانه در ادبیات عرب است؛ از طرفی حافظ، خداوندگار غزل های عاشقانه - عارفانه است. موضوع عرفان از لطیف ترین و بااهمیت ترین موضوعات بشری است و آن، دستیابی به کنه حقیقت و فناشدن در ذات حضرت معشوق است. هدف عرفان و عارف رسیدن به صفای باطن، فانی شدن از صفات رذیله و غرق شدن در دریای حضرت حق از طریق کشف و شهود، و نایل شدن به معرفت حقیقی و اتّحاد با حضرت حق است که اهمیّت این موضوع و شباهت هایی که میان اندیشه های خواجه شیراز و ابن فارض وجود دارد، باعث شد تا نگارنده به بررسی تطبیقی مفهوم عرفانی «فنا» در «دیوان» حافظ و «تائیه» کبری ابن فارض حموی بپردازد.A COMPARATIVE STUDY OF THE CONCEPT OF “PERDITION” IN THE POETRY OF HAFIZ AND KOBRI EBN FAREZ
Ibn Farez is one of the greatest composers of mystic poetry in Arabic literature. Hafiz is also the master of mystic love poetry. Mysticism is one the most favored and most important human issues and that’s finding the real truth and being perished in the nature of the divine love. The aim of mysticism and a mystic one is finding serenity within and leaving the mean qualities and being drowned into the ocean of truth. The importance of this issue and the similarities which exist between Hafiz and Ibn Farez in this regard is the subject of this comparative study.
تبلیغات
