انزوا و سلامت: بررسی ارتباط میان انزوای اجتماعی و سلامت روان شهروندان 18+ سال تهرانی با عطف توجه به نقش میانجیگرانه ی حمایت اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سلامت روان به عنوان یکی از اساسی ترین اجزاء رفاه اجتماعی، صرفاً واقعیتی زیست شناختی و یا روانشناختی نیست، بلکه دارای ابعاد و ماهیت اجتماعی بوده و متأثر از عواملی چون انزوای اجتماعی و حمایت اجتماعی می باشد. لذا هدف این مطالعه بررسی تأثیر انزوای اجتماعی بر سلامت روان شهروندان تهرانی با توجه به نقش میانجیگرانه ی حمایت اجتماعی می باشد. روش تحقیق، پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد. جهت انتخاب حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شده و 524 نفر از شهروندان 18+ سال تهرانی در سال 1393 به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای گزینش شدند. یافته های توصیفی نشان داد که 59% از شهروندان تهرانی، انزوا را در سطح متوسط به بالا تجربه می کنند، 69% افراد در وضعیت سلامت روانی مطلوبی قرار داشته و میانگین دریافت حمایت اجتماعی، 60/61 ارزیابی شد. در بُعد تحلیلی، آزمون فرضیات نشان داد که رابطه معنادار و منفی میان انزوای اجتماعی با حمایت اجتماعی و سلامت روان وجود داشته و حمایت اجتماعی نیز رابطه ای معنادار و مثبت با سلامت روان دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر مدل تحقیق بیانگر این بود که متغیر انزوای اجتماعی در مقایسه با متغیر حمایت اجتماعی، تأثیر مستقیم و غیرمستقیم بیشتری (45/0-) بر میزان سلامت روان شهروندان تهرانی دارد. در مجموع، نتایج مطالعه حاضر دلالت بر این دارد که با افزایش میزان انزوای اجتماعی، از سطوح حمایت اجتماعی کاسته شده و وضعیت سلامت روان شهروندان در حالت آسیب پذیر قرار می گیرد.Isolation and health: Survey on the relationship between social Isolation and mental health upper 18 Years old citizens; with attention to the mediation role of social support
Mental health as the most basic constituents of social welfare is not merely biological or psychological reality, but also has a social dimension and nature and is influenced by factors such as social isolation and social support. The purpose of this study is Survey the impact of social isolation on the mental health of Tehran citizens with attention to the mediation role of social support. The research method is survey and data collection tool is questionnaire. Cochran formula is used to select the sample size and 524 citizens of uper18 Years old in 1393 were selected by multistage cluster sampling. Descriptive findings showed that 59 percent of Tehran citizens are experiencing moderate to high isolation level, 69 percent of them were in good mental health and the Average of social support was 61/60. In the analytical section, hypothesis testing showed that there is negative and significant relationship between social isolation with social support and mental health and Social support had a positive and significant relationship with mental health. The results of the path analysis also showed that the social isolation variable compared to social support variable, have more direct and indirect impact (-0.45) on the mental health of Tehran citizens. Overall, the results of this study suggest that with increasing social isolation, reduced levels of social support and mental health conditions will be at vulnerable Situation.