رابطه بخشش و بهزیستی روان شناختی با توجه به نقش میانجی عواطف در دانشجویان دانشگاه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه ی علی بخشش و بهزیستی روان شناختی با میانجی گری عواطف مثبت و منفی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران بود. در این مطالعه ی علّی- همبستگی، جامعه ی آماری را کلیه ی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز تشکیل می دادند که به روش تصادفی چند مرحله یی 352 نفر به عنوان نمونه از میان آنها انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش مقیاس گرایش به بخشش هارتلند (HFS)، برنامه ی عاطفه ی مثبت و منفی (PANAS) و مقیاس بهزیستی روان شناختی (PWBS) بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتیجه ها نشان دادند که بخشش هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق عاطفه ی مثبت با بهزیستی روان شناختی رابطه دارد. رابطه ی غیرمستقیم بخشش با بهزیستی روان شناختی از طریق عاطفه ی منفی تأیید نشد.The relationship between forgiveness and psychological wellbeing with mediating role of affects in university students
The purpose of the present study was to examine the relationship between forgiveness and psychological wellbeing with mediating role of positive and negative affects in Shahid Chamran University students. The population in this study was all of the students who were studing in 1388-89 academic year. Among these 352 students were selected using multi-stage random sampling method. The research instruments were Heartland Forgiveness Scale (HFS), Positive Affect and Negative Affect Schedule (PANAS), and Psychological Well-Being Scale (PWBS). The proposed model of the relationships between variables was tested using structural equation modeling. The fit indices indicated that the proposed model was fit with data. Other results revealed that forgiveness had relationship with psychological well-being directly, and indirectly through positive affect. There was no indirect relationship between forgiveness and psychological well-being through negative affect.